เนื้อนุ่ม เนื้อนิ่ม เนื้อย่างสไตล์ Kaiteki Yakiniku

 สวัสดีคั๊บ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนนน...คิดถึงหมูน้อยตัวนี้กันอยู่ใช่ไหมเอ่ย

ต้องขออภัยจริงๆที่ช่วงนี้กระผมห่างหายไปจากวงการเชลล์ชวนชิมครับ งานเข้าตล๊อดๆ

แต่วันนี้ทนความคิดถึงเพื่อนๆที่รอกิน เอ้ย! รออ่านรีวิวกันไม่ไหว ก็เลยต้องมาให้เจ๊อะเจอกันซะหน่อย

พร้อมกับหยิบร้านอาหารอร่อยๆมาแนะนำเป็นของฝากกันด้วยขอรับกระผม

ช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ ข่าวคราวภัยพิบัติในประเทศญี่ปุ่นคงทำให้เพื่อนๆหลายคนสะเทือนใจกัน

ยังไงก็ตามแต่ หมูกระต่ายก็ขอเป็นกำลังให้กับเพื่อนๆที่ประเทศญี่ปุ่นด้วยนะขอรับกระผม

และเพื่อเป็นการเสริมสร้างกำลังใจให้ชาวญี่ปุ่น

วันนี้เราไปกินเนื้อย่างสไตล์ญี่ปุ่นกันหน่อยดีไหมครับ เอาแค่สไตล์ก็พอเน๊อะ(-*- )   

เพราะถ้าส่งตรงมาจากญี่ปุ่น กระผมว่าเราคงต้องพกเครื่องตรวจกัมมันตรังสีไปนั่งกินด้วยแหงๆ

ร้านนี้เดินทางมาสะดวกมากเลยขอรับ เพราะอยู่ในซอยอ่อนนุช 17 ตั้งอยู่ในโครงการ The Curve Avenue หาง่ายมากๆ เดินทางก็สะดวกด้วย BTS

เอาล่ะครับมาถึงร้านกันแล้ว ร้านนี้ชื่อว่า Kaiteki Yakiniku มีชื่อเล่นสั้นๆ น่ารักๆ ว่า ไค เต กิ ขอรับกระผม

บรรยากาศภายในร้าน ก็แบบกันเองๆครับ เรียบง่าย สไลต์ญี่ปุ่น

เข้ามาก็สะดุดตาโคมไฟครับ น่ารักดี ดูเข้ากับร้านมากมาย

เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ ก็เห็นอะไรกลมๆวางอยู่ตรงกลางโต๊ะ ตอนแรกนึกว่าเป็นที่วางเตา หรือไม่ก็โต๊ะหมุน

แท้ที่จริงแล้ว เค้าเอาไว้ปิดช่องวางเตาถ่านตะหาก (5555 บ้านน๊อกกกบ้านนอก...)

เมนูอาหารปิ้งย่างร้านนี้ เยอะมากครับ ประมาณ 500 อย่าง (ล้อเล่นครับ)

แต่ว่าเยอะมากจริงๆ ไม่กล้าถ่ายรูปมาลงครับ เพราะแค่เท่าที่แอบถ่าย(ด้วยกล้องซูม)มาได้นี่ พี่ที่ร้านเค้าก็เดินมาด่าแล้ว 555

ล้อเล่นๆครับ แต่เค้าก็ไม่อนุญาตให้ถ่ายจริงอ่ะครับ นี่แอบ...

อ้อ ร้านนี้เป็นร้านบุฟเฟ่ครับ คนละ 450 บาท ถ้ากินไม่หมดคิดเพิ่มชิ้นละ 20 บาท 5555 ว่าตามเค้านะ

ม่ะเชื่อก็ดูกันเอาเอง

พอพลิกมาอีกหน้าเจอเข้ากับของหวาน โอ้วววว...กล้วยหอมทอด

เดี๋ยวต้องเผื่อท้องไว้สำหรับน้องกล้วยหอมทอดผิวสีน้ำผึ้งซะแล้ว คริๆ

ถ้ามากันหลายคนคงสนุกกว่านี้ครับ เพราะเมนูเค้าเยอะมากจริงๆ เท่าที่นึกออกก็มี เนื้อ-หมูสไลด์หมัก เนื้อลาย เนื้อ-หมูติดมัน เบคอน กุ้ง หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ เนื้อปลาแซลมอน ไส้กรอก กิมจิ ผักยำ ยำสาหร่าย ผักรวม เห็ดออเรนจิ เห็ดเข็มทองอบเนย ซุปมิโซะ เห็ดเข็มทองพันเบคอน หมูนุ่มหมัก

เมนู (เท่าที่แอบถ่ายมาได้) ก็มีอย่างที่เห็นนี่ล่ะครับ

หอยที่นี่เค้าใหญ่จริงๆ เอิ๊กๆ หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์หน่ะครับ ใหญ่มากครับ

ไม่เหม็นคาวด้วย ย่างมาแล้วหอมกะลังดี แต่ก็นะ ไม่ค่อยสันทัดเรื่องหอยๆเลยจริงๆ

ระหว่างรออาหารมา ก็สั่งกิมจิ ยำสาหร่าย มานั่งกินเล่นกันก่อนครับ

ทุกอย่างเป็นบุฟเฟ่ครับ จบใน 450 บาท รวมน้ำด้วย อ้อ! ยกเว้นของหวานครับ คิดต่างหาก

งานนี้ก็เลยสั่งชาเขียวร้อน....อ่ะเปลี่ยน ขอเป็นชาเขียวเย็น....พอแระๆ ขอเป๊ปซี่ละกันครับ

555 แก้วน้ำเต็มโต๊ะเลย

แต่ร้านนี้ไม่ได้มีแต่บุฟเฟ่นะครับ สำหรับคนที่ไม่กินเนื้อ ร้านนี้เค้าก็มีเมนูอื่นๆให้เลือกทานกันได้เป็นจานๆ

ผักรวม สำหรับกินแกล้มกับอาหารปิ้งย่าง แก้เลี่ยนครับ

สองสามอย่างนี้สั่งมาลองดูครับ 

กุ้งนี่ขี้เกียจแกะจริงๆ แต่หมูนี่ เมนูฆ่าตัวตาย อยากเอามาลองเฉยๆ พี่แกให้มาจานใหญ่มากกกกก

เลยต้องจัดการตัวเองซะให้เรียบ 

ไส้กรอกพันเบคอน ดูเหมือนเมนูสิ้นคิด แต่ขอบอกว่าเบคอนที่นี่หอมอร่อยมากมายครับ อุอุ

หลักๆจะเป็นเจ้านี่ครับ “เนื้อลาย” ต้องกินเลยครับมาที่นี่ 

เอาแค่แปะๆในตะแกรงแล้วหยิบขึ้นมากินเลยครับ

นิ่ม.....อร่อย...ล้ำลึกมากกกกกกก

อีกอย่างที่สั่งเยอะๆก็คือ เนื้อปลาแซลมอนครับ อร่อยจริงๆ (ไม่มีรูป เสียใจ ><)

น้ำจิ้มที่ร้านนี้มีให้เลือกหลายชนิดเลยครับ ทั้งน้ำจิ้มเค็มๆที่เป็นเบสิคของอาหารปิ้งย่าง น้ำจิ้มซีฟู๊ด มายองเนส

รวมทั้งมีกระเทียม มะนาวให้เลือกเสริมรสชาติกันตามใจชอบครับ

เตาถ่านที่นี่ร้อนแรงมากครับ คิดว่าทางร้านเค้าคงทำ research มาเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่า

ให้เตาถ่านนี้มอดไหม้จนหมดสิ้นไปในเวลา 2 ชม. พอดิบพอดี ตามระยะเวลาที่ทางร้านกำหนด

พอกินกันหมด(ไฟ) ก็เลยนั่งคุยเล่นกันต่อแบบเย็นสบายได้โดยที่ไม่ต้องทำการซาวน่าหน้าไปด้วย

มื้อนี้อิ่มมากครับ พุงกางเลย สั่งของหวานมากินดีกว่า

...แงงงงงงงงงง กล้วยหอมทอดหมด อะไรกัน นี่มันเพิ่ง 11 โมงเองน๊า

เสียใจอ่า แงงงงงง ไว้งวดหน้าก็ได้ รอไปก่อนนะจ๊ะน้องผิวสีน้ำผึ้ง T T

วันที่ไปเยี่ยมร้านนี้ เป็นช่วงเช้าครับ บรรยากาศก็เลยเงียบสงบ แต่คาดว่าช่วงเย็นๆคนคงเยอะ

ยังไงถ้าจะมาทานกัน ก็แนะนำว่าให้โทรมาจองที่นั่งกันไว้ก่อนดีกว่าครับ

หาเบอร์ได้จากที่นี่เลยขอรับ http://www.facebook.com/kaitekiyakiniku?ref=ts

เป็น facebook ของทานร้านครับ สามารถเข้าไปดูรายละเอียดเมนูอาหาร บรรยากาศร้าน

ช่องทางติดต่อ การเดินทาง ดูได้หมดเลยครับ สะดวกสบายจริงๆ

อ้อแล้วที่สำคัญ อย่าลืมแวะเข้าไปดูพวกโปรโมชั่นกันก่อนด้วยนะครับ ทางร้านเค้ามีออกมาเรื่อยๆล่ะครับ

ที่อยู่ดูได้ใน facebook เลยขอรับ และเพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น

หมูกระต่ายก็เลยไปสรรหาแผนที่มาแปะให้ด้วยเลยขอรับกระผม (ก็เอามาจาก facebook เค้านั่นแหละ เอิ๊กๆ)

สำหรับเพื่อนๆที่เป็น beef lover ร้านนี้ขอ recommend จริงๆครับ เนื้อเค้านิ่มมาก อร่อยมากจริงๆ ยกนิ้วให้ทุกกีบเลยเอ๊า!

วันนี้อู้งาน (อ่านหนังสือ) มานั่งทำรีวิว และถ้ามีโอกาส กระผมก็จะรีบอู้งาน (555) มารีวิวให้เพื่อนน้ำลายหกกันต่อนะขอรับกระผม

วันนี้คงต้องขอลากันไปก่อน บ๊ายบายขอร๊าบบบบบ.....

Perfect Smile :D

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ค่ะ มีเวลาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
พอดีวันนี้นึกขึ้นได้ ว่าอยากจะลองดูงานวิจัยที่อยากทำค่ะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับรอยยิ้ม
หลายๆคนคงแปลกใจ ว่าเรื่องของรอยยิ้มมันมีอะไรน่าสนใจหรอ
เราคงปฏิเสธไม่ได้หรอกเน๊อะ ว่าสิ่งทีสามารถสร้างความประทับใจแรกนั่น
รอยยิ้มก็เป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถก่อให้เกิดความประทับใจได้เช่นกัน
หลายคนบอกว่า ยิ้มอย่างไรก็ได้ ขอให้มีความจริงใจก็พอ
ช่ายแล้วค่ะ ความจริงใจเป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่า
แต่ไม่ว่าจะยังไง เราลองมาดูกันไหมคะว่า
perfect smile ในสายตาของคุณหมอฟัน เป็นยังไงกันบ้าง


...........................................

นักวิจัยเผยสูตรสำเร็จเคล็ดยิ้มสวย

เดลิเมล์ - ยิ้มเจิดจ้าอาจเป็นสูตรสำเร็จของดาราฮอลลีวูด แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ แค่รอยยิ้มสว่างไสวคงยังไม่พอ นักวิจัยคิดค้นสูตรรอยยิ้มสุดเพอร์เฟ็กต์ โดยนำปัจจัยต่างๆ มาคำนวณหาผลลัพธ์ ไม่ว่าจะเป็นขนาดและความกว้างของฟันแต่ละซี่ สี รูปทรงของฟัน หรือกระทั่งความกว้างของริมฝีปาก ในส่วนสีนั้น นักวิจัยสรุปว่า สีขาวสว่างไสวไม่ใช่คำตอบสุดท้าย แต่ฟันควรขาวในระดับเดียวกับตาขาวของคนๆ นั้น ไม่เช่นนั้นรอยยิ้มจะโดดเด่นเกินไปจนบดบังเครื่องเคราอื่นๆ บนใบหน้าไปหมด “หนึ่งในจุดที่เป็นที่สังเกตจากรอยยิ้มก็คือสี คนมากมายชอบไปฟอกฟันขาว และบ่อยครั้งที่ทำแล้วออกมาขาวผิดธรรมชาติ ฟันควรมีสีเดียวกับนัยน์ตาขาว แต่ถ้าขาวกว่านั้น จะดึงความโดดเด่นไปจากดวงตา” ดร.นิโคลัส เดวิส จากคณะทันตแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยโลมา ลินดาในแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเป็นผู้นำการวิจัย อธิบายและเสริมว่า เจสสิกา ซิมป์สัน มีรอยยิ้มสมบูรณ์แบบที่สุด รายงานของดร.เดวิสที่ตีพิมพ์อยู่ในวารสารเดนทัล คลินิกส์ ออฟ นอร์ท อเมริกา แจกแจงว่า สูตรรอยยิ้มสมบูรณ์แบบมาจากชุดอัตราส่วนทางคณิตศาสตร์ กล่าวคือ รอยยิ้มในอุดมคติจะต้องกว้างไม่เกินครึ่งหนึ่งของความกว้างของใบหน้า ขณะที่ริมฝีปากล่างและบนควรสมดุลกัน ฟันบนต้องเด่นกว่า ขณะที่ฟันล่างโผล่ให้เห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และฟันทั้งหมดที่โชว์ต่อสายตาผู้พบเห็น ต้องเรียงตรงและไม่มีร่องรอยของการอุดถอน ขนาดของฟันต้องลดหลั่นกันจากฟันซี่กลางเข้าไปหาฟันกรามต้องมีขนาดเล็กลง เรื่อยๆ ฟันที่อยู่ทั้งสองข้างของฟันซี่กลางควรมีขนาด 61.8% ของฟันซี่กลาง และซี่ถัดไปมีขนาด 61.8% ของฟันที่อยู่ข้างซี่กลาง โดยฟันซี่กลางนั้นต้องมีความกว้าง 80% ของความสูง และที่จะลืมไม่ได้อีกอย่างคือ ควรยิ้มให้เห็นเหงือกน้อยที่สุด ถ้าไม่อยากให้ใครมองว่าคุณเหมือนแก้วหน้าม้า

แหล่งข่าว : หนังสือพิมพ์ผู้จัดการ

โพสต์เมื่อ : 2007-12-02

..............................................

credit : http://www.healthcorners.com/new_read_news.php?id=3609

ปล. สัดส่วนดังกล่าว ก็คือ ค่า Phi ที่เราๆรู้จักกันในนาม golden ratio นั่นแหละค่ะ

ใครๆก็ไป "Coffee beans by Dao"

ยู้ฮู....สบายดีกันไหมขอร๊าบบบ

กระผมต้องขอโทษเพื่อนๆด้วยนะขอรับ ที่หายหน้าหายตาไปซะตั้งนาน

พอดีช่วงนี้เจ้านายของกระผมค่อนข้างยุ่งๆครับ เกี่ยวกับเรื่องการเรียนต่อ

โย้วววว...อีกหน่อยเมืองไทยก็จะมีคุณหมอน่ารักๆ มาประดับวงการจัดฟันแล้วนะขอรับ

(5555 ชงเอง ตบเอง อร่อยเลย)

ยังไงก็ขอเพื่อนๆคอยเป็นกำลังใจให้เจ้านายด้วยนะขอรับกระผม

สู้ๆคร๊าบ....

เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า คริๆ

ความเดิมตอนที่แล้ว...555

หลังจากที่เราอิ่มพุงกางกับอาหารคาวแสนอร่อยกันไปเป็นที่เรียบร้อยเลย

เราก็พากันเดินหลุนๆ มุ่งหน้าสู่ร้านเค้กเป้าหมายของเรากันครับ

เดินไปยังไม่ทันย่อยสปาเก็ตตี้เลย ถึงแระ ร้านใกล้กันม๊ากกกก 

ร้านนั้นก็คือ แต่นแตนแต๊นนนนนน....ร้าน “Coffee beans by Dao”

เห็นไหม ใครๆก็มาร้าน coffee beans ขนาดหมูยังต้องมาโดนสักทีเลย

ร้านนี้สาขาเยอะมากขอรับ ยังไงเดี๋ยวจะแปะเว็บไซต์ของทางร้านให้ด้านล่างนะขอรับกระผม

โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด อะไรกันนี่ คนโล่ง!!!

สงสัยเพราะยังไม่ค่อนเย็นมาก ไม่ใช่เวลาเลิกงาน กระผมจึงมีที่นั่งไม่ต้องรอคิว

แถมได้นั่งโซฟาสวยหรูอีกต่างหาก 555

(เอาพุงดันคนที่เดินมาข้างๆจนกระเด็นออกไปครับ เลยได้นั่ง ไม่งั้นก็ชวด อิอิ) 

ในเรื่องของชื่อเสียงเรียงนาม ร้านนี้คงไม่ต้องบรรยายกันให้มากความครับ

เพราะเค้าก็ดังมานานแล้ว ทั้งการจัดแต่งร้านที่หรูหราเป็นตัวของตัวเองมาก

ขนมเค้กแสนหอมหวาน อาหารชวนอิ่มพุงกาง...ว้าว...

งั้นเราก็ไปลุย(กิน)กันเลยดีกว่าขอรับ

ดูเมนูกันดีกว่า...ผ่านไป 5 นาที....

อืม...อืม...อืม...ผ่านไปอีก 10 นาที...

แงงงงงง.....อยากกินไปหมดเลยอ่า......T T พุงพะโล้ก็มีอยู่ใบเดียว ทำไงดีละเนี้ย 

รู้งี้แยกกินคนละวันดีกว่า จะได้มาซัดโฮกๆเลย

สั่งมั่วไปเลยแระกัน 5555 หลับตาจิ้มมันซะเลย

เมนูแรกมาแล้วคร๊าบบบ Banana chocolate cake

เค้กช็อคโกแลตหอมหวาน ช่างเข้ากั๊นเข้ากัน กับกล้วยหอมชิ้นเบ้งเต็มคำจริงๆ

จนอยากจะกลายเป็นลิงให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไปเลยขอรับกระผม

อ้ำ...โอ้ เค้กนิ่มมากครับ ช็อคโกแลตหวานมัน ละลายเคลือบไปทั่วทั้งปาก

ประหนึ่งหมูตัวน้อยล่องลอยไปในทะเลช็อคโกแลตแสนนุ่ม  555 อันนี้ก็เว่อร์ไปครับ 

กระผมประหลาดใจอยู่หลายๆครั้ง ใครกันนะเป็นคน mix & match กล้วยกับช็อคโกแลตเป็นคนแรก

มันช่างเป็นเมนูที่เข้ากันจริงๆ 

ไปซื้อกล้วยหอมในตลาดมากินก็โอเคๆ ซื้อป๊อกกี้มานั่งกินก็โอเคๆ

แต่พอมันมารวมตัวเป็นเค้ก chocobanana แล้วมันสุดยอดดดดด.....

เค้กชิ้นต่อไปกันเลยดีกว่าครับ

อีกเมนูนึงที่หลับตาจิ้ม(กึ่งหรี่ตามองเล็กน้อย) ก็คือ....

Vanilla crepe cake ราดด้วยน้ำราสเบอร์รี่ (ที่มีสตอเบอร์รี่ผสมด้วย) สีสวยจังเลย น่ากินๆ

แอบมีจงใจให้เป็นเครปเค้กครับ เพราะเป็นประเพณีที่สืบต่อมาหลายชั่วอายุหมู 

ที่เมื่อไปบุกร้านเค้กที่ไหนก็ต้องไปหม่ำ เครปเค้กที่นั่นให้ได้ขอรับกระผม

ส่วนที่มาที่ไปของประเพณีนี้ ไว้ว่างๆจะมาเล่าให้ฟังกันอีกทีนะขอรับ

เมนูนี้ตอนแรกจะเสิร์ฟแยกเค้กกับน้ำเชื่อมผลไม้นะขอรับ ให้เราเอามาบรรเลงเองตามชอบ

ตัวเครปเค้กวนิลาของที่นี่ แปลกใหม่ไม่เหมือนใคร ด้วยการสอดไส้ชั้นครีมหนามาก 

ทำให้เวลาที่กัดชิ้นเค้กแล้ว ชั้นครีมนมจะแผ่ออกสร้างความนุ่มลิ้นได้เยี่ยมยอด

และสร้างความเลี่ยนได้ยอดแย่จริงๆขอรับ เอิ๊กๆ

อันนี้กระผมพูดแบบเป็นกลาง สำหรับเพื่อนๆที่ยังไม่เคยกินเครปเค้กมาก่อน

ถ้าได้มาเจอเครปเค้กครั้งแรกในชีวิตที่ร้านนี้ 

อาจจะติดใจในความหวานมันของนม เรียกได้ว่า กินเค้กจริงๆ

แต่ถ้าเพื่อนๆเคยไปทำความรู้จักกับเครปเค้กที่อื่นมาบ้างแล้ว 

อาจจะให้คะแนนเครปเค้กที่ร้านนี้น้อยหน่อย 

เพราะส่วนใหญ่ร้านอื่นๆจะเน้นเครปหนักๆหลายๆชั้น

แต่ร้านนี้เค้าดีไซน์ความเป็นเครปเค้กด้วยคอนเซ็ปต่างกันออกไปครับ 

เน้นความเป็นเค้กมากกว่าความเป็นเครป

(ไว้รีวิวเรื่องเครปเค้กกันไปเลยดีกว่า อร่อยเหาะแน่นอน)

สำหรับเพื่อนๆบางคนที่ไม่สัดทัดเรื่องนมๆ ก็แนะนำให้ละเมนูนี้ไว้ในฐานที่เข้าใจ 

เพราะครีมเค้าจัดหนักจริงๆขอรับ

เครปเค้กวนิลาชิ้นนี้ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทานร่วมกับน้ำเชื่อมผลไม้ที่ราด 

เพราะถ้าเผลอไปกัดเครปล้วนๆก็คงจะเลี่ยนขึ้นสมองกันไปเลยทีเดียว

เรียกได้ว่า ทานครั้งเดียวก็ซาบซึ้งถึงทรวงกันเลยขอรับกระผม

พอกินอิ่มแล้ว เรามาดูบรรยากาศภายในร้านกันซักหน่อยดีกว่า

การจัดตกแต่งร้าน เรียกได้ว่าเป็นสไตล์ของร้านเค้าเลยละขอรับ

นั่นก็คือความสวยหรู เก้าอื้โซฟาไฮโซ โคมไฟระย้า และอะไรต่อมิอะไรที่เรียกได้ว่าหรู

โซนด้านหน้าร้านออกโทนสีม่วง ส่วนด้านในเป็นสีเขียว ตัดกันได้เจ็บแต่สวยมีสไตล์จริงๆขอรับ

เรื่องราคา ก็จัดว่าแพงตามความหรูของร้าน 

แต่นานน๊าน....มากินที ก็หยวนๆเน๊อะ

ก็อย่างที่บอกกับเพื่อนๆไว้ตอนต้น 

ร้านนี้มีสาขาให้เลือกไปเยอะมากครับ แล้วแต่สะดวกกันเลยนะครับ

ว่าแล้วก็แถมเว็บไซต์ของทางร้าน http://www.coffeebeans.co.th/ ไว้ด้วยเลย

เผื่อเพื่อนๆจะได้เข้าไปดูหน้าตาอาหารกันก่อนเลย

ส่วนถ้าจะมาทานที่ สาขา พาราไดซ์ พาร์ค นี้ก็สามารถโทรติดต่อได้นะครับที่เบอร์ 02-787-2395

ร้านนี้ขอเตือนคนที่ยังไม่เคยมาทานนะครับว่าต้องใจเย็นๆหน่อย

เพราะคนเต็มประจำ และตลอดๆ อาจต้องเข้าคิวรอกันบ้างนะขอรับ

ร้านอยู่ที่ชั้น 3 กระเถิบมาจากร้าน to die for นิดหน่อยขอรับกระผม

ก่อนกลับบ้านโชคดี๊โชคดีครับ ได้มีโอกาสนั่งฟังพี่ๆเล่นดนตรีย่อยอาหาร

น่าจะมาจากสถาบันสอนดนตรีบนชั้นนี้สักที่อ่ะครับ

บรรเลงเพลงเพราะๆเคล้าเสียงไวโอลิน เจริญอาหารดีแท้

ฟังแล้วก็รู้สึกอยากเล่นไวโอลินให้เก่งๆอย่างพี่เค้าจังเลย T T

ว่าแล้วก็กลับบ้านไปปัดฝุ่นไวโอลินตัวน้อยของกระผมหน่อยดีกว่า จะยังเล่นเป็นเพลงอยู่ไหมเนี้ย เอิ๊กๆ

เจอกันคราวหน้า เราจะไปเที่ยวที่ไหนกันน๊า รอติดตามชมแล้วกันนะขอรับกระผ๊ม 

วันนี้อิ่มมากๆขอรับ ขอตัวไปนอนลูบพุงก่อน บะบายคร๊าบบบบบ.....

ไปลองร้านหรู "TO DIE FOR" กันไหม

สวัสดีคร๊าบบบบบ....

ช่วงนี้อากาศแปรปรวนจังเลยนะขอรับกระผม 
บทจะอากาศร้อนก็ร้อนซะตับหมูแลบ บทฝนจะตกก็ตกมาได้ไม่มีปี่มีขลุ่ย 
จะไปเที่ยวไหนถ้าไม่พกร่มไปด้วย ก็อาจจะกลายเป็นน้ำตกหมู เอิ้ก! หมูตกน้ำ กันไปเลย

เพราะงั้นเพื่อความปลอดภัย เราไปเดินเล่นในห้างกันดีกว่าเน๊อะ

ฝนจะตก แดดจะออก เราก็ไม่หวั่นต่อสภาพอากาศข้างนอก เพราะเราอยู่แต่ในห้องแอร์เย็นฉ่ำ ^^ 

เอาล่ะครับ วันนี้กระผมจะพาไปเดินเล่นที่ห้าง พาราไดซ์ พาร์ค ห้างดังสุดหรูย่านชานเมือง -*- 

เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าแบรนด์เนม มือถือสุดล้ำ...เราไม่เดินครับ

ไปชั้นนี้กันเลย ชั้น 3 หุหุหุ ชั้นขายของกินอร่อยๆทั้งน๊านนน 
 เราไปเดินหาร้านอาหารอร่อยๆกินกันดีกว่าครับ 

ชั้นนี้เป็นแหล่งรวมร้านอาหารสุดหรู เรียกได้ว่าร้านไหนที่ว่าดังๆ ก็มารวมตัวกันที่นี่ล่ะครับ

มีหลายร้านหลากสไตล์ให้เลือกครับ เดินวนไปวนมาอยู่สามรอบ 555 ไม่ใช่เวียนเทียน 

แต่ก็ยังไม่รู้จะเลือกเข้าร้านไหนดีอ่ะสิครับ ร้านนั้นก็น่าเข้า ร้านนี้ก็น่านั่ง อยากกินมันหมดทุกร้านเลย

อิอิ คาดว่าเราคงจะได้มาฝากท้องไว้ที่ชั้นนี้กันอีกหลายงวดเลยทีเดียว 
เอาล่ะครับ มาประเดิมร้านแรกของเรากันเลยดีกว่า 

ร้านนี้มีชื่อว่า  “TO DIE FOR cafe'” แปลตรงๆตัวว่า "ยอมตายเพื่อ..."

ถ้าเป็นสมัยนี้ ก็อาจจะต้อง stress เสียงหนักที่คำว่า "เพื่อ"

ดูจากทรงแล้ว ก่อนเข้าร้านคงยังไม่ตาย แต่พอจ่ายตังค่าอาหารอาจจะมีตายกันได้

เพราะร้านนี้เป็นอาหารแนวฝรั่งเศสครับ คาดได้ว่าคงจะ “ราคามหาศาล ปริมาณจานละคำ” แหงๆ

ร้านนี้เค้าแต่งร้านอาร์ทดีครับ สามารถเลือกบรรยากาศการนั่งได้ 2 แบบ 
แบบหน้าร้านกับแบบในร้าน 555

ถ้าเพื่อนๆอยากทานอาหารแบบท้าทายสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา 
ก็ให้มานั่งกินกันที่หน้าร้านเลยขอรับ ตกแต่งด้านบนด้วยกันสาดเล็กๆที่ยื่นออกมา 

ได้อารมณ์คล้ายๆร้านกาแฟในกรุงปารีสที่กระผมเห็นบ่อยๆในหนังนะครับ
เสริมความโรแมนติกด้วยเถาวัลย์ที่เลื้อยเกาะอยู่บนรั้วเหล็ก

อีกด้านนึงเป็นชุดโซฟาหลุยส์ก็ทำให้ได้อีกบรรยากาศนึง 
หยั่งกะนั่งกินอาหารในปราสาทกันเลยทีเดียวนะขอรับกระผม
แต่ไม่แน่ใจว่าจุดนี้เค้าจัดไว้ให้ลูกค้านั่งรอ หรือให้นั่งทานได้เลย คิดว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า
เพราะไม่งั้นจะเอาโต๊ะมาวางไว้ทำไมเน๊อะ 

ส่วนในร้านจัดตกแต่งออกแนวฝรั่งเศสแบบโบราณนิดๆ 
ด้วยการโชว์กำแพงอิฐแดงที่ดูเว้าๆแหว่งๆ ให้อาร์ตหน่อยๆ 
เดินเข้ามาถึงกับมึนงงขอรับกระผม หยั่งกะเข้าร้านขายเฟอร์นิเจอร์ 
แบบว่า เลือกไม่ถูก ไม่รู้จะนั่งไหนดี มุมโน้นก็สวย มุมนี้ก็เริด
โอ้ยๆ ขอเอาก้นไปสัมผัสโซฟาทุกชุดเลยละกัน แฮะๆ

โทนสีหลักๆของร้านก็จะออกไปทางสีน้ำตาลของไม้ขอรับเพื่อเพิ่มความคลาสสิก 
แล้วตัดด้วยสีขาวให้ดูโมเดิร์นขึ้นมาทันตาเห็น
บรรยากาศโดยรวมชวนนั่งแบบสบายๆขอรับกระผม เหมือนไปเที่ยวปารีสแบบไม่ต้องไปขอวีซ่า เอิ๊กๆ

ส่วนอีกฟากนึงของร้านก็จะเป็นมุมโซฟา ให้ทั้งนั่งและนอนตีพุงได้อย่างสบายใจ
เหมือนนอนอยู่บ้านเลยขอรับ

ทีนี้เรามาดูรายการอาการของที่นี่กันดีกว่านะขอรับกระผม

 โอ้แม่เจ้า!! นี่คือชื่ออาหารหรือเนี้ย ยาวเป็นหางว่าว บางรายการบรรทัดเดียวไม่พอนะขอบอก

รายการอาหารแนะนำก็จะมีดอกจันกำกับไว้ขอรับ 
ประมาณว่าถ้าลูกค้าขี้เกียจอ่านก็บอก “เอาตามดอกจัน” ได้เลย

เนื้อหาในเมนู เหมือนเปิด text ครับ ยาวมาก เยอะมาก 
แต่ไม่ต้องตกใจขอรับ ค่อยๆอ่านครับ เหมือนกำลังเรียนภาษาอังกฤษ

ถ้าพี่พนักงานทำท่าทางยืนคอย ก็บอกให้เขาไปนั่งเล่นรอก่อนได้เลยขอรับกระผม

เมนูของกินกับเมนูเครื่องดื่มแยกเล่มกันขอรับกระผม

555 ตอนแรกเป็นหมูตื่น พลิกเล่มเมนูอาหาร วนไปวนมา คิดในใจ เฮ้ย! เค้าไม่ขายน้ำหรืองายฟระ

ไม่ทันสังเกตว่าพี่เค้าเอามาวางให้ 2 เล่ม

รายการอาหารที่นี่ mix & match ได้น่าสนใจมากครับ 
เป็นการผสมผสานระหว่างอาหารทางฝั่งยุโรปและเอเชีย คือตัวหลักนี่มักจะเป็นอาหารทางอิตาลี ฝรั่งเศส แต่ก็ไม่ลืมที่พ่วงท้ายด้วยน้ำจิ้มแจ่ว ข้าวมันหรือแม้แต่อาจาด (เหมือนในหมูสเต๊ะ)

อืม...เอาตามดอกจันแระกันนะขอรับ เกรงใจคุณพี่บริกรยืนรอนานแล้ว แฮะๆ 

อาหารจานแรกเริ่มต้นกันที่ ซีซาร์สลัดสไตล์ to die for เป็นเมนูแนะนำของที่นี่ขอรับ
เป็นซีซาร์สลัดโรยด้วยพาร์เมซานกรอบ(คืออะไร?) เบคอน และขนมปังอบกรูตอง(มันคืออาราย???) 
555 ลอกเมนูมา
ราดน้ำสลัดสูตรเฉพาะของ to die for ขอรับกระผม น้ำสลัดออกเปรี้ยวนิดๆ 
แต่เมื่อเจอความเข้มข้นของเบคอน กลับทำให้รสชาดลงตัวเลยทีเดียว

จานต่อมาครับ เมนูดอกจันอีกตามระเบียบ สันคอหมูดำคุโรบุตะย่าง ที่เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มแจ่วและผักสด
(นี่เข้าร้านอาหารฝรั่งเศสน๊า ยังไม่เว้นออกแนวอีสานอยู่นั่น อุตส่าไม่มีส้มตำนะเนี้ย)

เอามาวางตอนแรก หน้าตาหยั่งกะคอหมูย่าง -*- เอ๊ ยังไง 
แต่พอกินเข้าไปคำแรก โอ้ววว....เนื้อหมูนิ่มมากมายขอรับกระผม

นิ่มกว่าเนื้อกระผมอีกนะเนี้ย อิจฉา (แต่ก็ดีแล้ว ไม่งั้นผมคงได้ไปอยู่ในเมนูต่อไปแน่นอน)

น้ำจิ้มแจ่วอร่อยมากขอรับ ทำมาเอาใจคออีสานอย่างกระผม 5555 มีผักสดแอ้มด้วย

ตบท้ายกันด้วย พาสต้าผัดขี้เมาทะเล กุ้งเป็นกุ้ง หอยเป็นหอย หมึกเป็นหมึก ใหญ่เบ้งๆ
เป็นเมนูลูกผสมที่น่าจะถูกปากคนไทย ด้วยความอร่อยกลมกล่อมของเส้นสปาเก็ตตี้ผัดกับ
เครื่องผัดขี้เมาออกมาได้อย่างลงตัวขอรับกระผม ไม่เผ็ดเท่าไหร่ ทานได้อย่างสบายใจ

กินอาหารอิ่มแล้ว คอแห้งเหลือเกิน หันมาลองลิ้มชิมรสเครื่องดื่มกันบ้างดีกว่าขอรับ

แก้วแรกสีม่วงเป็นประกายสวยเชียว มีนามมังกรสุดหรูว่า Cassis soda 
เป็นน้ำแบล็คเคอเรนท์ผสมโซดา (ในเมนูบอกว่า มีวิตามินซีสูงด้วยนะ)

ส่วนอีกแก้ว มาทั้งป่าเลยมั้งขอรับ -*- ดูเอาเองแระกัน 5555 
เค้ามีชื่อแสนธรรมดาว่า green apple ขอรับ เป็นน้ำมะนาวใส่เนื้อแอปเปิ้ลเขียวและใบสะระแหน่
ดูดๆไประวังใบสะระแหน่ติดคอ เพราะบางจังหวะมันก็พรวดเข้ามาในหลอดครับ 
รสเปรี้ยวๆหวานๆ แปลกดี

ร้านนี้เค้ามีของหวานเป็นเค้กน่าตาจิ้มลิ้มน่าทานอยู่ด้วยนะขอรับ

แต่เดี๋ยวก่อนขอรับกระผม เรามีร้านเค้กเป้าหมายไว้แล้ว เพราะฉะนั้นเมนูนี้ขอบายก่อน
ระหว่างนั่งรออาหารย่อยบ้างอะไรบ้าง ก็ชมบรรยากาศของร้านกันต่อเลยดีกว่าครับ

ช่วงนี้เค้ามีรายการโปรโมชั่นกันด้วยนะขอรับ ลองมาชิมกัน สนนราคาพอเหมาะพอควร ^^

 

ถ้าหากใครเบื่อการทานอาหารในห้างที่มีแต่ผู้คนขวักไขว่

ลองแวะมาที่ร้านนี้กันดูนะขอรับ บรรยากาศปลอดโปร่ง คลาสสิกๆแบบนี้ รับรองเจริญอาหารกันน่าดูเลย

พิกัดร้านหาง่ายมากขอรับ อยู่บนชั้นสามของห้างพาราไดซ์ พาร์ค โซนหน้าห้างเลยครับ

ไม่งั้นก็ลองถามทางไปร้านซีเอ็ดชั้นสามก็ได้ครับ อยู่ใกล้ๆกัน

ร้านนี้เปิดบริการทุกวันครับ เวลา 11.00-22.00 น.  
สนใจสอบถามหรือจองที่นั่งกันก่อนได้ที่ 0-2787-2402-3

งวดหน้าไปลุยร้านเค้กกันมั่งดีกว่าาาาาาาา....

แซบอีหลีกันที่ "ส้มตำนัว"

แต่น แตน แต๊นนนน....

สวัสดีคร๊าบ สถานที่ที่กระผมจะพาไปแนะนำวันนี้ คิดว่าน่าจะถูกใจเพื่อนๆหลายๆคนกันเลยทีเดียว 

เพราะว่ากระผมจะพาไปกินส้มตำกันนะขอรับ เมนูยอดฮิตติดลมบนของบ้านเรานั่นเอง

อะๆๆ แต่ถ้าระดับหมูกระต่ายนำเสนอแล้ว จะให้เป็นร้านส้มตำธรรมดาๆได้ยังไง ใช่ไหมล่ะขอรับกระผม 

อย่างนี้มันก็ต้องจัดร้านส้มตำระดับ "ไฮโซ" มาให้ชมกันเลยดีกว่า

การเดินทางมาร้านนี้ ค่อนข้างไกล(จากบ้านกระผม) 

แต่ไม่เป็นไรครับ เพื่อเพื่อนๆที่น่ารัก กระผมยอมเหนื่อย...(แล้วหิ้วพุงป่องๆกลับบ้าน อิอิ)

บรืนนน......เอี๊ยดด.....ถึงแล้วววววววขอรับกระผม 

ร้าน “somtumนัว” สาขาเกษตร-นวมินทร์ ป้ายใหญ่โดดเด่นเป็นสง่า 

นี่ถ้าหลงก็คงต้องเปลี่ยนโปรแกรมไปเข้าร้านแว่นตาแทนแล้วนะ

ร้านนี้มีสาขาแรกอยู่ที่สยามสแควร์ครับ เจ้านายบอกว่าจำได้มิรู้ลืม 

ร้านส้มตำอะไรต้องต่อแถวเข้าคิวรอกิน ม่ะช่ายร้านเอ็มเคน๊าาาาาาา.....

เห็นไหมล่ะครับว่าไฮโซ จะมาทำเป็นยืนกดดันอยู่ข้างๆโต๊ะนี่ไม่ได้นะขอรับ ต้องรับบัตรคิว

ส่วนสาขานี้เป็นสาขาที่ 2 ครับ โชคดีเหลือเกินที่ร้านเค้าโต๊ะมากพอ ไม่ต้องรับบัตรคิว ^^

ที่นี่เค้าล้อมตัวร้านด้วยกำแพงต้นไม้ครับ คล้ายๆเขาวงกรตที่สวนหลวง

ประมาณว่า ถ้าได้เข้าร้านไปแล้วก็เหมือนหลุดออกมาอีกโลกนึงกันไปเลย 

เอาละ เข้าไปชมด้านในกันเลยดีกว่าขอรับ

โอ้...เข้ามาแล้วไม่อยากจะเชื่อ นี่มันร้านส้มตำหรอเนี้ย การตกแต่งสไตล์โมเดิร์น 

เน้นความคลาสสิคด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้

โต๊ะก็ไม้ เก้าอี้ก็ไม้ พื้นก็ยังไม้ มองแล้วสบายตา น่านั่งเล่นแล้วนอนตีพุง อิอิ

 

ร้านนี้แบ่งเป็นหลายโซนครับ แล้วแต่ชอบเลยว่าอยากนั่งแนวไหน มีทั้งที่เป็น indoor และก็ outdoor

ถ้ายกพวกมากันเป็นหมูคณะ เอ้ย หมู่คณะ หรือเป็น family 

ก็มีห้องแอร์แบบเป็นส่วนตั๊ว ส่วนตัวให้ด้วยนะขอรับกระผม

หรือถ้าอยากสัมผัสใกล้ชิดกับธรรมชาติ จะชี้ชวนกันไปเข้ารกเข้าพงในโซน outdoor 

ก็เห็นจะน่าสนใจมิใช่น้อย นั่งในบ่อกลางน้ำ แวดล้อมด้วยหญ้าคาสูงท่วมหัว

เออ...ล้อเล่นครับ มันคือต้นกกใช่ไหมครับพี่น้อง -*-

บรรยากาศเหมาะสำหรับคู่รักมานั่งกระหนุงกระหนิงกันมากกว่าครับ 

(แต่ยุงจะหามไหมอันนี้ก็ต้องดูแลกันเอง แต่ตอนถ่ายรูปกระผมก็ไม่โดยยุงกัดซักกะตัว 

สงสัยเจาะไม่ทะลุชั้นไขมัน เอิ๊กๆ)

หรือถ้าต้องการบรรยากาศนั่ง drink แบบ chill chill ก็มีมุมบาร์ทางด้านในให้นั่งเหล่หญิงกันได้ คริๆ

โดยรวมแล้วบรรยากาศของร้านนี้น่ารักดีทีเดียวเลยนะขอรับกระผม 

สวยคลาสสิกจริงๆ ดูไม่ออกเลยว่าขายส้มตำเป็นหลัก

ถ้าจะมานั่งจกส้มตำกันเฉยๆมันก็คงไม่ได้อรรถรส 

ก็เลยต้องมีวงดนตรีมาเล่นเพลงเพราะๆให้ฟังคลอไปด้วย 

ช่วยเจริญอาหารดีครับ คืนนี้มีเล่น 2 วงครับ เลือกเพลงดีทั้งสองวงเลย

อย่างนี้นะ ไม่ต้องถึงกับกินหนักๆ แค่สั่งเบียร์เย็นๆมานั่งฟังเพลงเพราะๆ ท่ามกลางต้นไม้เขียวๆ 

แค่นี้ก็สุขใจแล้วใช่ไหมละครับ

แต่คงต้องเป็นวันอื่น เพราะวันนี้ “จัดหนัก” กันเลยครับ

รายการอาหารของวันนี้ครับ เท่าที่ถ่ายมานี่ยังไม่ครบนะครับ

เพราะมีบางช่วงบางตอน ถ่ายรูปไม่ทัน -*- โดนรุมทึ้งกันไปซะก่อน (ก็มานอร่อยนินา)

เท่าที่เห็นก็มีอะไรบ้างน๊า ส้มตำไทไม่ใส่พริก (ทุกร้านจริงๆด้วย) ลาบปลากะพง ยำคอหมูย่าง 

ส้มตำไทไข่เค็ม ลาบหมู ต้มแซบกระดูกอ่อน ยำผักกระเฉด 

แล้วอีกสักสองสามอย่าง จำไม่ได้แล้วครับ เยอะจัด งง

  

ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่กระผมว่าอาหารที่นี่อร่อยดี คงเรียกว่า ถูกปาก ล่ะมั้ง

เลื่องชื่อลือชาสุดๆของที่นี่ ก็น่าจะเป็น ไก่ทอด ครับ อร่อยจิงครับ 

สั่งมาซะ 3 (555 กินหลายคนครับ อย่าเพิ่งตกใจ)

เมนูแนะนำของที่นี่ ก็คือ ผัดขนมจีนและเมี่ยงลาบเป็ด  

555 ไม่ได้สั่งครับ แต่เค้าบอกว่ามีที่นี่ที่เดียวนะ อืมงวดหน้าๆแระกัน

และก็สมคำร่ำลือร้านส้มตำไฮโซครับ สนนราคาอาหารก็ทำเอาหน้าซีบตัวซูบกันไปเลยทีเดียว 555

แต่ก็เอาเน๊อะ นานๆมากินที

เมื่อหม่ำส้มตำกันอิ่มหนำแล้ว ก็ต้องอย่าลืมเผื่อพุงป่องๆนี้ไว้สำหรับอีกโซนนึงด้วยครับ

ก็ไว้สำหรับเค้กอร่อยๆไงคร๊าบบบ...

ร้านนี้มีชื่อว่า Yingdeaw Homemade ซึ่งก็อยู่ภายในกำแพงต้นไม้ของร้านนี้เองครับ

สไตล์อาหารออกจะขัดแย้งกันเล็กน้อย จกส้มตำเคล้าแอ้ม cheese cake เหอๆ

แต่ก็อย่างว่านะครับ กินส้มตำไฮโซ จะให้ตบท้ายด้วยข้าวเหนียวมะม่วงก็ใช่ที่

ร้านนี้จัดแต่งภายในร้านได้น่ารักมากครับ ดูจากภาพก็น่ามานั่งเล่น นั่งกินกันแล้วใช่ไหมละครับ

ข้างของส่วนใหญ่ภายในเน้นสีขาวครับ ดูคิขุอาโนเนะ โลลิต้ามาก เอิ๊กๆ

 ตากล้องกระหน่ำถ่ายรูปมากขอรับกระ หมูกระต่ายอย่ากระผมกระโดดเข้าไปอยู่ในรูปเกือบไม่ทัน

เมนูอร่อยๆวันนี้ ก็คือ dark cherry choc cake  

ส่วน blueberry cheese cake  อันนั้นแอบขอถ่ายเค้ามาครับ อิอิ

นี่ไงคร๊าบ dark cherry choc cake เค้กแสนอร่อยของกระโผมมม....^ ^

อ่า.....อิ่มมากกกกกกคร๊าบบบบบ ม้ายหวายแร้ววว พุงจาแตกกก

อยากให้เพื่อนๆลองแวะมากินกันดูนะครับ เดินทางสะดวกๆก็คงต้องเป็นที่สยามสแควร์

แต่ถ้ามีเวลาเดินทาง กระผมแนะนำให้มานั่งchill ที่สาขานี้ดีกว่าครับ 

ปลอดโปร่งโล่งสบาย สถานที่กว้างขวาง บรรยากาศน่านั่งกว่ากันเยอะ 

แถมยังมีเพลงอะคูสติกเล่นให้ฟังอีกต่างหาก คุ้มค่าการเดินทางขอรับกระผม

สาขานี้ตั้งอยู่บน ถนนเส้นเกษตร-นวมินทร์  เสา (ตอม่อ) ต้นที่ 55

ถ้ามาจากทางแยกเกษตรก็จะอยู่ทางซ้ายมือ พอลงสะพานมาต้องรีบชิดซ้ายเลย 

เดี๋ยวเข้าทางเข้าที่จอดรถของร้านไม่ทันนะขอรับ 

ที่จอดรถมีเยอะพอควรครับ และก็ยังมีที่จอดรถด้านหลังอีกด้วยนะขอรับกระผม

ร้านเปิดให้บริการทุกวันครับ ตั้งแต่เวลา 17.00 น.- 01.00 น. 

ถ้ามากันเยอะๆก็แนะนำให้โทรจองโต๊ะกันไว้ก่อนได้ที่ เบอร์โทร 02- 570-0067-8

แผนที่นะขอรับ (ยืนยันว่าป้ายใหญ่มากกกก ยังไงก็ไม่หลงแน่นอนขอรับกระผม)

 

เอาล่ะครับ กระผมขอตัวไปนอนเกาพุงบนรถล่ะนะขอรับ อิ่มมากกกก

แล้วกลับมาเจอกันใหม่เมื่อท้องร้องนะขอร๊าบบบบบ.....