1 พฤศจิกายน 2554

ไม่ได้เข้ามานานเท่าไหร่แล้วนะ
ไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำว่ามีใครแวะเวียนเข้ามาบ้างไหม
น่าสงสารนะ บล๊อกนี่กลายเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของคนจิตใจอ่อนไหว
ทั้งๆที่มันสามารถให้คุณค่าได้มากกว่านั้น

แปลกดีเหมือนกัน
ทำไมในวันที่ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวมันยุ่งเหยิง และฉันก็คิดว่ามันจะสามารถผ่านไปได้
กลับมามีเรื่องที่ยุ่งเหยิงยิ่งกว่า จนเกิดคำถามว่าฉันยังสามารถผ่านมันไปได้ไหม

เวลาที่เราพูดถึงความสุข เวลาที่เราบอกว่า เรามีความสุขที่สุด
นั่นเพราะเรารู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า มันจะจบแค่ความสุขตรงนั้น
ฉันยอมรับ ว่าฉันได้ถลำลึกมากเกินไป
ฉันมัวเมากับความสุขนั้นมากจนเกินขอบเขตที่ตัวเองเคยตั้งไว้
สติที่เคยเตือนฉันอยู่เสมอมันหายไปตอนไหน
ไม่สิ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผลักไสมันออกไปเอง

แล้วทันทีที่มีความทุกข์ มันก็เลยถาโถมเข้ามาขนาดนี้
มันก็คงเหมือนมวลน้ำที่ท่วมประเทศเราอยู่มั้ง
มันคงมหาศาลมาก จนคันกั้นน้ำตาของคนๆนึงแตกจนได้
บ้าพอแล้วรึยังเนี้ย

ตอนนี้ฉันพยายามนั่งนึกถึงวันเก่าๆ
วันที่แสนเศร้า ว่าฉันผ่านมันมาได้อย่างไร
ฉันต้องยึดอะไร ฉันต้องคิดยังไง หรือทำยังไงไม่ให้คิด
ฉันเคยผ่านมันมาได้ครั้งนึง
ฉันคงสามารถผ่านมันไปได้อีกทีล่ะน่า

นั่งคิดกับตัวเอง แบบนี้มันเหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง
ไม่สิ พระองค์คงกำลังทดสอบอะไรบางอย่างอยู่
หากเรามีความเชื่อมากพอ ศรัทธามากพอ เราก็จะสามารถผ่านมันไปได้
ฉันเชื่อในความรักของตัวเองมากน้อยแค่ไหน
ตอนนี้ คงถึงเวลาที่ฉันจะได้พิสูจน์มันแล้วสินะ

Rabi_Angel่mon

วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

แซบอีหลีกันที่ "ส้มตำนัว"



แต่น แตน แต๊นนนน....
สวัสดีคร๊าบ สถานที่ที่กระผมจะพาไปแนะนำวันนี้ คิดว่าน่าจะถูกใจเพื่อนๆหลายๆคนกันเลยทีเดียว 
เพราะว่ากระผมจะพาไปกินส้มตำกันนะขอรับ เมนูยอดฮิตติดลมบนของบ้านเรานั่นเอง
อะๆๆ แต่ถ้าระดับหมูกระต่ายนำเสนอแล้ว จะให้เป็นร้านส้มตำธรรมดาๆได้ยังไง ใช่ไหมล่ะขอรับกระผม 
อย่างนี้มันก็ต้องจัดร้านส้มตำระดับ "ไฮโซ" มาให้ชมกันเลยดีกว่า

การเดินทางมาร้านนี้ ค่อนข้างไกล(จากบ้านกระผม) 
แต่ไม่เป็นไรครับ เพื่อเพื่อนๆที่น่ารัก กระผมยอมเหนื่อย...(แล้วหิ้วพุงป่องๆกลับบ้าน อิอิ)
บรืนนน......เอี๊ยดด.....ถึงแล้วววววววขอรับกระผม 
ร้าน “somtumนัว สาขาเกษตร-นวมินทร์ ป้ายใหญ่โดดเด่นเป็นสง่า 
นี่ถ้าหลงก็คงต้องเปลี่ยนโปรแกรมไปเข้าร้านแว่นตาแทนแล้วนะ


ร้านนี้มีสาขาแรกอยู่ที่สยามสแควร์ครับ เจ้านายบอกว่าจำได้มิรู้ลืม 
ร้านส้มตำอะไรต้องต่อแถวเข้าคิวรอกิน ม่ะช่ายร้านเอ็มเคน๊าาาาาาา.....
เห็นไหมล่ะครับว่าไฮโซ จะมาทำเป็นยืนกดดันอยู่ข้างๆโต๊ะนี่ไม่ได้นะขอรับ ต้องรับบัตรคิว
ส่วนสาขานี้เป็นสาขาที่ 2 ครับ โชคดีเหลือเกินที่ร้านเค้าโต๊ะมากพอ ไม่ต้องรับบัตรคิว ^^

ที่นี่เค้าล้อมตัวร้านด้วยกำแพงต้นไม้ครับ คล้ายๆเขาวงกรตที่สวนหลวง
ประมาณว่า ถ้าได้เข้าร้านไปแล้วก็เหมือนหลุดออกมาอีกโลกนึงกันไปเลย 
เอาละ เข้าไปชมด้านในกันเลยดีกว่าขอรับ

โอ้...เข้ามาแล้วไม่อยากจะเชื่อ นี่มันร้านส้มตำหรอเนี้ย การตกแต่งสไตล์โมเดิร์น 
เน้นความคลาสสิคด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้
โต๊ะก็ไม้ เก้าอี้ก็ไม้ พื้นก็ยังไม้ มองแล้วสบายตา น่านั่งเล่นแล้วนอนตีพุง อิอิ
 
ร้านนี้แบ่งเป็นหลายโซนครับ แล้วแต่ชอบเลยว่าอยากนั่งแนวไหน มีทั้งที่เป็น indoor และก็ outdoor
ถ้ายกพวกมากันเป็นหมูคณะ เอ้ย หมู่คณะ หรือเป็น family 
ก็มีห้องแอร์แบบเป็นส่วนตั๊ว ส่วนตัวให้ด้วยนะขอรับกระผม

หรือถ้าอยากสัมผัสใกล้ชิดกับธรรมชาติ จะชี้ชวนกันไปเข้ารกเข้าพงในโซน outdoor 
ก็เห็นจะน่าสนใจมิใช่น้อย นั่งในบ่อกลางน้ำ แวดล้อมด้วยหญ้าคาสูงท่วมหัว
เออ...ล้อเล่นครับ มันคือต้นกกใช่ไหมครับพี่น้อง -*-
บรรยากาศเหมาะสำหรับคู่รักมานั่งกระหนุงกระหนิงกันมากกว่าครับ 
(แต่ยุงจะหามไหมอันนี้ก็ต้องดูแลกันเอง แต่ตอนถ่ายรูปกระผมก็ไม่โดยยุงกัดซักกะตัว 
สงสัยเจาะไม่ทะลุชั้นไขมัน เอิ๊กๆ)
หรือถ้าต้องการบรรยากาศนั่ง drink แบบ chill chill ก็มีมุมบาร์ทางด้านในให้นั่งเหล่หญิงกันได้ คริๆ
โดยรวมแล้วบรรยากาศของร้านนี้น่ารักดีทีเดียวเลยนะขอรับกระผม 
สวยคลาสสิกจริงๆ ดูไม่ออกเลยว่าขายส้มตำเป็นหลัก



ถ้าจะมานั่งจกส้มตำกันเฉยๆมันก็คงไม่ได้อรรถรส 
ก็เลยต้องมีวงดนตรีมาเล่นเพลงเพราะๆให้ฟังคลอไปด้วย 
ช่วยเจริญอาหารดีครับ คืนนี้มีเล่น 2 วงครับ เลือกเพลงดีทั้งสองวงเลย
อย่างนี้นะ ไม่ต้องถึงกับกินหนักๆ แค่สั่งเบียร์เย็นๆมานั่งฟังเพลงเพราะๆ ท่ามกลางต้นไม้เขียวๆ 
แค่นี้ก็สุขใจแล้วใช่ไหมละครับ


แต่คงต้องเป็นวันอื่น เพราะวันนี้ จัดหนัก กันเลยครับ
รายการอาหารของวันนี้ครับ เท่าที่ถ่ายมานี่ยังไม่ครบนะครับ
เพราะมีบางช่วงบางตอน ถ่ายรูปไม่ทัน -*- โดนรุมทึ้งกันไปซะก่อน (ก็มานอร่อยนินา)


เท่าที่เห็นก็มีอะไรบ้างน๊า ส้มตำไทไม่ใส่พริก (ทุกร้านจริงๆด้วย) ลาบปลากะพง ยำคอหมูย่าง 
ส้มตำไทไข่เค็ม ลาบหมู ต้มแซบกระดูกอ่อน ยำผักกระเฉด 
แล้วอีกสักสองสามอย่าง จำไม่ได้แล้วครับ เยอะจัด งง

  
ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่กระผมว่าอาหารที่นี่อร่อยดี คงเรียกว่า ถูกปาก ล่ะมั้ง
เลื่องชื่อลือชาสุดๆของที่นี่ ก็น่าจะเป็น ไก่ทอด ครับ อร่อยจิงครับ 
สั่งมาซะ 3 (555 กินหลายคนครับ อย่าเพิ่งตกใจ)

เมนูแนะนำของที่นี่ ก็คือ ผัดขนมจีนและเมี่ยงลาบเป็ด  
555 ไม่ได้สั่งครับ แต่เค้าบอกว่ามีที่นี่ที่เดียวนะ อืมงวดหน้าๆแระกัน

และก็สมคำร่ำลือร้านส้มตำไฮโซครับ สนนราคาอาหารก็ทำเอาหน้าซีบตัวซูบกันไปเลยทีเดียว 555
แต่ก็เอาเน๊อะ นานๆมากินที

เมื่อหม่ำส้มตำกันอิ่มหนำแล้ว ก็ต้องอย่าลืมเผื่อพุงป่องๆนี้ไว้สำหรับอีกโซนนึงด้วยครับ
ก็ไว้สำหรับเค้กอร่อยๆไงคร๊าบบบ...
ร้านนี้มีชื่อว่า Yingdeaw Homemade ซึ่งก็อยู่ภายในกำแพงต้นไม้ของร้านนี้เองครับ


สไตล์อาหารออกจะขัดแย้งกันเล็กน้อย จกส้มตำเคล้าแอ้ม cheese cake เหอๆ
แต่ก็อย่างว่านะครับ กินส้มตำไฮโซ จะให้ตบท้ายด้วยข้าวเหนียวมะม่วงก็ใช่ที่


ร้านนี้จัดแต่งภายในร้านได้น่ารักมากครับ ดูจากภาพก็น่ามานั่งเล่น นั่งกินกันแล้วใช่ไหมละครับ
ข้างของส่วนใหญ่ภายในเน้นสีขาวครับ ดูคิขุอาโนเนะ โลลิต้ามาก เอิ๊กๆ

 ตากล้องกระหน่ำถ่ายรูปมากขอรับกระ หมูกระต่ายอย่ากระผมกระโดดเข้าไปอยู่ในรูปเกือบไม่ทัน


เมนูอร่อยๆวันนี้ ก็คือ dark cherry choc cake  
ส่วน blueberry cheese cake  อันนั้นแอบขอถ่ายเค้ามาครับ อิอิ
นี่ไงคร๊าบ dark cherry choc cake เค้กแสนอร่อยของกระโผมมม....^ ^


อ่า.....อิ่มมากกกกกกคร๊าบบบบบ ม้ายหวายแร้ววว พุงจาแตกกก
อยากให้เพื่อนๆลองแวะมากินกันดูนะครับ เดินทางสะดวกๆก็คงต้องเป็นที่สยามสแควร์
แต่ถ้ามีเวลาเดินทาง กระผมแนะนำให้มานั่งchill ที่สาขานี้ดีกว่าครับ 
ปลอดโปร่งโล่งสบาย สถานที่กว้างขวาง บรรยากาศน่านั่งกว่ากันเยอะ 
แถมยังมีเพลงอะคูสติกเล่นให้ฟังอีกต่างหาก คุ้มค่าการเดินทางขอรับกระผม


สาขานี้ตั้งอยู่บน ถนนเส้นเกษตร-นวมินทร์  เสา (ตอม่อ) ต้นที่ 55
ถ้ามาจากทางแยกเกษตรก็จะอยู่ทางซ้ายมือ พอลงสะพานมาต้องรีบชิดซ้ายเลย 
ดี๋ยวเข้าทางเข้าที่จอดรถของร้านไม่ทันนะขอรับ 
ที่จอดรถมีเยอะพอควรครับ และก็ยังมีที่จอดรถด้านหลังอีกด้วยนะขอรับกระผม

ร้านเปิดให้บริการทุกวันครับ ตั้งแต่เวลา 17.00 น.- 01.00 น. 
ถ้ามากันเยอะๆก็แนะนำให้โทรจองโต๊ะกันไว้ก่อนได้ที่ เบอร์โทร 02- 570-0067-8
แผนที่นะขอรับ (ยืนยันว่าป้ายใหญ่มากกกก ยังไงก็ไม่หลงแน่นอนขอรับกระผม)

 

เอาล่ะครับ กระผมขอตัวไปนอนเกาพุงบนรถล่ะนะขอรับ อิ่มมากกกก
แล้วกลับมาเจอกันใหม่เมื่อท้องร้องนะขอร๊าบบบบบ.....

วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ใจเราไม่มีอะไร


-1-
ใจเราไม่มีอะไร
ลึกลงไป
ภายในห้วงใจ คือความว่าง
เราเองต่างหาก
ที่จับสิ่งนั้นสิ่งนี้
มาจัดวาง
เพียงเพื่ออำพลาง
ความเคว้งคว้างในใจตน

-2-
ใจเราไม่มีอะไร
หากแต่...ลึกลงไป
บัดนี้มีเพียงความสับสน
หลายอย่างให้เลือก
หลากทางให้เดิน
สุดท้าย...สิ่งที่ได้มา คือความเปปน
ไร้สุขล้น...กลับต้องทุกข์ทน
ในความพิกลพิการ...ของใจ

-3-
ใจเราไม่ควรมีอะไร
และไม่ควรมีความลึกใดๆให้ค้นหา
เจ็บปวด ฤ สุกสรรค์
ตัวเราเองทั้งนั้นที่นำพา
พาใจเราไปเกี่ยว
พาใจเราไปยึด
ยอมให้ฉุดกระชากดวงวิญญา
แล้วอารมณ์เหล่านั้น...ใครเป็นผู้ก่อมันมา
ถ้าไม่ใช่เรา

-4-
ใจเราไม่เคยมีอะไร
ถึงจะมองให้ลึกแค่ไหน
มันไม่เคยมีอะไร
แม้แต่สักรากเหง้า
สิ่งต่างๆเป็นดั่งสายลม
ผัดผ่านมากระทบเพียงเบาๆ
แล้วเหตุใด
เรายังจะยึด เรายังจะเอา
อากาศธาตุอันโง่เขลา
ที่เป็นเพียงแค่เงา
...แต่ไม่เคยมีตัวตน

-ส่งท้าย-
ใจเราไม่มีอะไร
ใจของเรา เราต้องรักษาด้วยตัวเราเอง
.....................................................

Rabi_Angelmon 17/02/11

วันอังคารที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

Mini-review “Bacardi HitZ Unheard Concert” ที่ Club Insomnia

 
สวัสดีค๊าบบบบ....วันนี้กระผมจะพาไปเที่ยวที่ไหน ไปดูกันเลยดีกว่าครับ
อันเนื่องมาจากพี่สาวคนสวยโทรมาหาเจ้านายกระผม ว่ามีบัตรเข้าคอนเสิร์ตฟรี 4 ใบ สนใจจะไปไหม
และเนื่องจากเจ้านายกระผมเพิ่งกลับมาจากไปทำบุญ O_0 ไม่มีที่จะไปต่อ ก็เลยตอบตกลง
ดังนั้นในเวลาทุ่มครึ่ง พวกเราทั้งสามคนกะอีกหนึ่งตัว ก็เลยได้มาปรากฏตัวอยู่หน้าผับ insomnia กัน


ถ้าขับรถมาจากอ่อนนุช วิ่งเส้นสุขุมวิทแล้วจะหาร้านไม่เจอครับ ร้านเค้าซ่อนอยู่ในซอกจริงๆ
ถ้าไม่เจอป้ายโฆษณาของงานคอนเสิร์ท ก็คงตรงยาวไปสยามกันเลย -*-

โชคดีมากครับ มีที่จอดรถเหลืออยู่ที่นึงพอดีเลย ไม่งั้นก็ม่ะรุ้ว่าจาไปจอดไหนนะเนี้ย
หน้างานครับ คงมาเร็วเกินไป คนยังดูน้อยๆอยู่เลย ลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว เข้าไปในงานกันเลยดีกว่า

มาถึง group แรกเลยหรอเนี้ย 555 เข้ามาคนโล่งมากเลย
ดีคับ มาไวๆจะได้เมาไวๆ เพราะงานนี้ เหล้าฟรี!! ถึงสามทุ่มเลยนะครับ

งานนี้เป็นการประกวดวงดนตรีที่ตั้งกันขึ้นมาเองครับ วงที่ชนะก็จะได้ออกเทป
รายละเอียดเป็นยังไงก็คงต้องไปหาติดตามกันเองนะครับ อันนี้ม่ะรุ้จริงๆ
ในงานมีการประกวดกัน 4 วงครับ Monomania, Custom Flow, Performance
อีกวงจำชื่อไม่ได้อ่ะ ขอโทดค๊าบบบบบบบ

พิธีกรประจำเวทีครับ พี่ DJ ภูมิกับพี่ DJ เพชรจ้า งึๆ ก็เลยขอถ่ายรูปคู่กันหน่อย

คณะกรรมการ ก็ตามรูปเลยครับ 

แอบมีขอถ่ายกะพี่ขันเงินเลย

นอกจากคณะกรรมการจะเป็นผู้ให้คะแนนแล้ว ยังเปิดโอกาสให้ผู้เข้าร่วมงานโหวตให้กับวงที่ตัวเองชื่อชอบด้วยครับ จะเป็นลูกปิงปองสีแดง แจกให้คนละอันที่หน้างานครับ

ในช่วงคั่นรายการก็จะมีการแจกลูกปิงปองพิเศษเพิ่มครับ เป็นสีดำ
ซึ่งเมื่อถึงตอนนี้ พี่สาวก็เมาได้ที่แล้วครับ กรี๊ดแหลก เหมือนโดนเหยียบติง DJ ภูมิเลยปาลูกปิงปองมาใส่หัวบอกให้หุบปาก  เอิ๊กๆล้อเล่นครับ แต่ก็ได้มา 2 ลูกเลย 5555 คุณพี่สาวแรงจริง
  
อย่างที่บอกครับงานนี้เหล้าฟรี แต่เจ้านายกระผมดื่มแต่เป๊ปซี่น๊า ม่ะดีๆครับเพิ่งไปทำบุญมาเมื่อเช้าเอง
เหล้าสวยดีครับ อันนี้จินโทนิคใช่ไหม ขอถ่ายหน่อย สะท้อนแสงแบบนี้ แสดงว่ามันใส่สารฟอกสีรึเปล่าเนี้ย น่ากัว

อ้อ มีอยู่วงนึงครับ อาม่า อากง อาอี้ ตามมาให้กำลังใจในงานด้วย
เป็นภาพที่น่ารักมากๆเลยครับ แอบถ่ายนิดหน่อยแต่พองาม ^^

แต่ละวงก็ร้องกันวงละ 2 เพลง ร้องจบคณะกรรมการก็ comment เหมือนประกวด AF เลย

หลังจากนั้น ก็เป็นมินิคอนเสิร์ตของ Way Thaitanium feat. Dj อรวรรณ ตบท้ายด้วยคอนเสิร์ตของ จิดา ครับ

เกือบ 5 ทุ่มแระ งานยังไม่เลิก แต่พี่สาวเจ้านายผมแย่แล้วครับ หามกลับบ้านดีก่า 5555  
บะบายคร๊าบบบบ


วันจันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เธอ..ผู้จุดไฟเผาตัวเอง

ฉันเห็นเธอ
เธอผู้กำลังจุดไฟแผดเผาตัวเอง
ร้อนไหม
ร้อน..แต่ตอนไม่มีไฟ มันหนาว
ฉันยืนมองเธอ ยืนอยู่ข้างๆเธอ
ระหว่างร้อน กับ หนาว แบบไหนทรมานกว่ากัน
ไม่รู้เหมือนกัน มันก็พอๆกัน ไม่ว่าจะยังไงมันก็ทรมานอยู่ดี

รู้ไหม ในโลกนี้ ของทุกอย่างจับคู่กันได้ ดำกับขาว เปียกกับแห้ง ร้อนกับหนาว ทรมานกับ...ไม่ทรมาน
มันมีด้วยหรอ ที่ไม่ทรมาน เธอพูดในขณะที่ไฟยังคงแผดเผาเธออยู่

มีสิ ฉันตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไฟที่ลุกท่วมตัวเธอดูเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับฉันไปแล้ว
ราวกับว่า ใครๆก็สามารถเอาไฟมาวางไว้บนส่วนต่างๆของร่ายกายได้

แบ่งมาให้ฉันก็ได้นะ ไฟนั่นน่ะฉันขยับตัวเข้าไป
ไม่ได้ ไม่ต้องเข้ามามากกว่านี้ เมื่อเธอเอาไฟไป ความหนาวก็จะครอบงำฉัน

เธอเห็นอะไรไหม
หืม
ตัวฉันไม่มีไฟ แล้วฉันก็ไม่ได้หนาวด้วย

ใครจะไปรู้ เธออาจจะกำลังหนาวมาก แต่ก็พยายามกัดฟันอยู่ก็ได้

ก็ไม่แน่ ฉันอาจจะกำลังหนาวอยู่ก็ได้ เธอเคยดับไฟแล้วไม่หนาวบ้างไหม
ไม่เคย

ฉันขยับเข้าไปอีก และเมื่อถึงระยะที่ฉันต้องการ ฉันผายมือโอบกอดเธอ ไฟนั้นดับลงในทันที
ไฟดับแล้ว ยังหนาวอยู่ไหม
ไม่หนาว แต่ฉันอึดอัด หายใจไม่ออก ฉันอาจตายได้ใน 10 วินาที ถ้าเธอยังไม่ปล่อยมือออก

ถ้าฉันปล่อยมือ ให้สัญญากับฉันได้ไหม
ว่ามาเร็วๆ เหลือเวลาไม่ถึง 5 วินาทีแล้ว

ถ้าเธอยังไม่อยากกอดใคร หรือยังไม่อยากให้ใครกอด เธอจงกอดตัวเอง เหมือนอย่างที่ฉันทำ
แล้วฉันก็ปล่อยมือออก
ฉันไม่รู้ว่าเธอจะกอดตัวเองได้ไหม

แต่ถ้าเมื่อใดที่เธอไม่รู้จะกอดใคร เธอกอดฉันก็ได้นะ แค่กอดให้คลายหนาวก็พอ....

วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

มานั่งรับลมทะเลกันดีกว่าที่ "ระเบียงทะเล" สาขาบางปู ขอรับกระผม


สวัสดีค๊าบบบบ..
กลับมาพบกันอีกแล้วนะครับ แหม หายหน้าหายตาไปหลายวัน จะมีใครคิดถึงกระผมบ้างไหมเนี้ย
สำหรับวันนี้ สถานที่ที่กระผมจะพาไปเยี่ยมชิม เอ้ย! เยี่ยมชม ก็ยังคงเป็นร้านอาหารครับ
ไม่ใกล้ไม่ไกล อยู่แถวๆโรงบาลเจ้านายกระผมเอง (555 หาที่กินกันง่ายๆงี้เลย)

ช่วงนี้อากาศหนาวครับ หน้าหนาวหลายๆคนก็คงจะไปขึ้นดอยกัน
แต่เราจะไปแย่งอากาศบนดอยหายใจกันทำไมล่ะ จริงไหมครับ
มาที่นี่เลยดีกว่า กระผมจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวทะเล ท้าลมหนาวกันไปเลย
ไม่ต้องขับรถไปไกลถึงพัทยาหรอกครับ ในเมื่อใกล้ๆกรุงเทพฯนี้ก็มีทะเลให้รับลมกัน
ก็ที่นี่ไงครับ ร้านระเบียงทะเล สาขาบางปู ครับ

เห็นแค่หลังคามุงจากก็น่าเข้าไปแล้วใช่ไหมล่ะครับ งั้นเราเข้าไปข้างในกันเลยดีกว่าครับ
ภายในร้านตกแต่งได้น่ารักทีเดียวครับ เน้นโทนสีขาว มองแล้วสบายตา สไตล์เมดิเตอร์เรนียน (อู๊ย เว่อร์)
ศาลพระภูมิของเค้าเก๋มากเลยครับ ดูกันเอาเองนะครับ

อันนี้เป็นบรรยากาศรอบๆร้านครับ
 แต่ไฮไลท์ของเราไม่ได้อยู่ในร้านครับ อยู่ตรงนี้ต่างหาก โอ้.....ลมทะเล.....
พอเราเดินทะลุร้านออกมาด้านนอก ก็จะพบกัน ระเบียงริมทะเลครับ
อากาศวันนี้ดีมากๆครับ สายลมทะเลจากอ่าวไทยพัดเย็นสบาย มองเห็นเรือประมงกำลังออกหาปลาด้วย
หากเพื่อนๆจะมาเที่ยวกัน แนะนำให้มาถึงที่ร้านก่อนเวลา 6 โมงเย็นนะครับ
เพราะเป็นช่วงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ซึ่งท้องฟ้าในเวลานี้
จะได้รับการแต่งแต้มสีสันได้อย่างสวยงามเลยครับ
นับว่าเป็นบุญของกระผมจริงๆครับ ที่เจ้านายกระผมขับรถหลงทางแค่รอบเดียว
(บุญไม่มากพอครับ ไม่งั้นก็คงไม่หลงไปแล้ว)

ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนานแล้ว ร้องก็เริ่มร้องจ๊อกๆ... เข้าไปนั่งสั่งอาหารกินดีกว่า
เมนูแนะนำของทางร้านครับผม หลายรายการกันเลยทีเดียว

งั้นเรามาสั่งอาหารทานกันดีกว่าครับ เอ๊....วันนี้จะกินอะไรดีน๊า

เอาล่ะ รายการที่สั่งวันนี้ ยำผักกระเฉด(ไม่ใส่พริก ตามระเบียบ) ปลากะพงนึ่งมะนาว ปูนิ่มทอดกระเทียม และส้มตำไทไม่ใส่พริก (ยอดฮิตของเจ้านายกระผมเอง) แต่นายแบบพุงโตถ่ายแบบไปเมื่อกี้เหนื่อยๆ หิวมาก ขอข้าวสวย 1 จานขอรับกระผม

มาแล้วครับ ข้าวสวย เป็นปลาดาวมาเชียว น่ารักจนไม่กล้าเอาช้อนส้อมจิ้มมันเลยครับ
ยำผักกระเฉดของที่นี่ใส่ไข่ต้มด้วยแฮะ อร่อยดีครับ กระผมชอบๆ
ปูนิ่มวาง...ยิ้ม ปลากะพงนึ่งมะนาววาง...หน้าซีดเลยขอรับกระผม เพราะพริกเบิกบานเต็มไปหมดเลย
เจ้าพี่สาวตัวดีสั่งมาเพื่อ?!! ไม่ช่วยกินหร๊อก...
ตบท้ายด้วยส้มตำ จริงๆเป็นเคล็ดลับในการแก้เผ็ดพริกครับ อิอิ

อิ่มแล้วขอรับกระผม พาเพื่อนๆไปดูภายในร้านกันอีกรอบดีกว่า มีเก้าอีโซฟาสีสวยให้ถ่ายรูปกันด้วย

เมื่อพระอาทิตย์ตกน้ำไปแล้ว บรรยากาศนอกร้านตอนกลางคืน ก็สวยงามไม่แพ้ตอนเย็นเลยครับ
แสงไฟสีส้มจากร้านตัดกับท้องฟ้าสีดำขลับ สวยมากทีเดียวครับ
 ลมเย็นๆ เพลงเพราะคลอเบาๆ โอ้ อะไรมันจะดีไปกว่าการนั่งจิบเบียร์ตากลมทะเลล่ะ จริงไหมครับ
  
แต่มาคราวนี้นอกจากจะได้บรรยากาศภายในร้าน และภายนอกร้านแล้ว
วันนี้ขอแถมบรรยากาศภายในห้องน้ำกันด้วยเลยนะครับ ชอบครับ มีโซฟายาวให้นั่งเล่นกันด้วย
 วันนี้อิ่มอร่อย และสนุกสนานกับการถ่ายรูปกันใหญ่เลยครับ
นายแบบพุงโตเพลียเหลือเกิน ขอพักสักแปบละกันนะครับ โอ้ย มาวววว.....

 เป็นยังไงกันบ้างครับ
คิดว่าเพื่อนๆได้เห็นภาพบรรยากาศของที่นี่แล้ว ก็คงอยากจะมาพิสูจน์ด้วยตาตัวเองกันแล้วละสิครับ
 ที่นี่เปิดบริการทุกวันครับ ตั้งแต่เวลา 11.00 - 23.00 น. ครับผม 
การเดินทางมาที่นี่ก็แสนง่ายดายครับ (แต่อย่าลืมว่าเจ้านายกระผมยังหลงได้)
หลายๆคนคงรู้จักบางปูกันแล้วล่ะมั้งครับ ก็มาทางบางปูเลยครับ
ถ้าเดินทางมาจาก ถนนศรีนครินทร์  วิ่งมาจนถึงสามแยกปากน้ำเพียง 15 นาทีแล้วเลี้ยวซ้าย
มาทางถนน สุขุมวิทสายเก่า มองหา ซอยเทศบาลบางปู 72 เลยครับ
ซอยทางเข้าจะมีป้าย บางแสน 2 คาเฟ่ 555 ชักอยากเปลี่ยนที่เที่ยวกันขึ้นมาแระสิ ป้ายเล็กหน่อยครับ ต้องระวังขับเลย
ก่อนถึงหน้าปากซอยจะเจอปั๊มน้ำมันเก่าๆอันนึงก่อนครับเป็นจุดสังเกต เจอปั๊มปุ๊บ ซอยก็อยู่ติดกันเลยครับ เลี้ยวเข้าไปเลยครับ
อ่านแล้วงงก็ดูตามแผนที่เลยครับ

ความจริงร้าน ระเบียงทะเล มี 2 สาขานะครับ อีกหนึ่งสาขาอยู่ที่ ซอยจรัญสนิทวงศ์ 86/1 บรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยาครับ รายละเอียดดูได้จากเว็บของทางร้านเลยครับ

ยังไงก็ต้องฝากเพื่อนๆที่ได้มีโอกาสมาเที่ยวที่นี่ ชิมอาหารแนะนำของทางร้านเผื่อกระผมด้วยนะครับ
ไมได้สั่งเมนูแนะนำซักกะจาน เหอๆ...

งวดหน้าไปเที่ยวๆไหนกานดีนะ รอติดตามชมนะขอรับกระผม

วันอังคารที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

อิ่มสยองกับ "ข้าวต้มผี เดอะช็อค" รีวิวร้านอาหารแรกในชีวิตกระผม โหดจัง

อ่า...ไม่คาดคิดเลยว่าเราจะได้กลับมาเจอกันเร็วขนาดนี้นะคับ
โฮ้ๆๆ ทดลองรีวิวร้านแรกก็เป็นร้านผีซะเลย
ทำไมเลือกประเดิมได้ดีจริงๆ...

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
ร้านนี้ได้รับคำแนะนำมาจากคุณพี่สาวครับ
คุณพี่สาวส่งเว็บไซต์มาให้ดู ในใจก็คิด อืม...จะไปจริงหรอเนี้ย
แต่ไหนๆก็พูดถึงแล้ว แห่ไปกันเลยดีกว่า

ร้านนี้ชื่อร้าน "ข้าวต้มผี เดอะช็อค" ครับ
มีดีเจ ป๋อง กพล ทองพลับเป็นเจ้าของร้าน (รึเปล่าหว่า)
แต่วันที่ไปนี่พี่เค้าไม่อยู่ครับไปออกรายการ เลยอดถ่ายรูปมาฝากเำื่พื่อนๆเลย
ดูบรรยากาศในร้านกันก่อนเลย


หลังจากจัดแจงสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว ชุดเครื่องดืมก็ขนมากันทันที
ไอเดียที่ใส่น้ำแข็งตลกดีครับ แต่ก็ฉลาดมาก
น้ำแข็งในนั้นใช้งานได้จริงครึ่งเดียวครับ ที่เหลือละลายหมด 555 เพราะมันบานเหลือเกิน

ระหว่างรออาหารก็ขอถ่ายบรรยากาศรอบๆร้านก่อนแล้วกันครับ
ตอนไปถึง ราวๆสามทุ่ม คนยังน้อยอยู่ครับ
เป็นร้านข้าวต้มโต้รุ่ง ดึกๆที่นี่คงคึกคักน่าดู (เออ ไปวันปกติ คนอาจจะน้อยอย่างนี้อยู่แล้วมั้ง)


หามุมถ่ายเล่นกันอยู่สักพัก อาหารก็เริ่มทยอยมาขึ้นโต๊ะแล้วครับ
กินกันแบบบ้านๆครับ เมนูที่เห็นนี้ก็มี ผัดผักกระเฉดไฟแดง(ไม่ใส่พริก) ผัดกุ๊ยช่ายขาว ยำก้านคะน้า(ไม่ใส่พริก) และส้มตำไท (ไม่เห็นจะเข้ากันเลย)

สงสัยกันไหมครับว่า ไอ้ที่อยู่ข้างขวานั่นคืออะไร
ไม่ใช่กระบอกใส่ตะเกียบนะครับ มาดูกันชัดๆดีกว่า
เมนูนี้มีนามมังกรว่า โลกแตก ขอรับกระผม
อันนี้โลงปิดอยู่ครับ ยังไม่แตก เดี๋ยวดูกันว่าแตกแล้วจะเป็นยังไง

โลงแตกออกมาก็เป็นแบบี้ครับ จริงๆมันก็คือ สารพัดผัดซอส กุ้ง ปู ปลา ลูกชิ้น
อร่อยดีนะครับเมนูนี้ เห็นแนะนำกันมาหลายคน ไม่ผิดหวัง
รายการตบท้าย ดีนะที่กระผมอิ่มแล้ว ไม่สามารถยัดอะไรลงพุงได้อีก

"หม้อไฟนรก" ครับ นรกจริงๆครับ เห็นแต่พริกลอยคว้างเต็มหม้อ บรื้ย....
แต่พี่สาวกินแล้วบอกว่าไม่ค่อย ไม่รู้จะเชื่อได้รึเปล่า เลยไม่กินดีกว่า 555
อิ่มแปร่.....

ก่อนกลับก็เลยขอถ่ายบรรยากาศนอกร้านเล็กน้อย
รูปนี้โอโม่มาเชียว

หนังท้องตึง หน้าตาก็หย่อนเลยครับ รีบกลับบ้านไปนอนตีพุงดีกว่า
ร้านนี้อยู่ไกลจากบ้านกระผมหน่อย แต่ก็มาขึ้นทางด่วน บรืนยาวววมาได้เลยครับ
ร้านตั้งอยู่เลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา ครับ
เลยโลตัสไปหน่อยเดียวเองครับผม
ร้านเปิดกี่โมงไม่รู้ครับ แต่ปิดตีสี่ตีห้าโน้นนน...
ไปไม่ถูกก็โทรเบอร์นี้เลยครับ 0-2970-3738 (เบอร์ที่ร้านนะครับ ไม่ใช่เบอร์กระผม)


แถมแผนที่ให้ด้วยครับ


เพื่อนๆคนไหนมีอยู่แถวนั้น หรืออยากแวะไปชิมก็ขอเชิญนะครับ มีเมนู(ชื่อ)แปลกๆเยอะมาก
ส่วนตัวกระผมท้องไส้ไม่ค่อยดี เลยเลือกได้ไม่กี่อย่าง
ถ้ามีเมนูไหนแนะนำๆ ก็อย่าลืมบอกกันบ้างนะคร๊าบ....