-1-
ใจเราไม่มีอะไร
ลึกลงไป
ภายในห้วงใจ คือความว่าง
เราเองต่างหาก
ที่จับสิ่งนั้นสิ่งนี้
มาจัดวาง
เพียงเพื่ออำพลาง
ความเคว้งคว้างในใจตน
-2-
ใจเราไม่มีอะไร
หากแต่...ลึกลงไป
บัดนี้มีเพียงความสับสน
หลายอย่างให้เลือก
หลากทางให้เดิน
สุดท้าย...สิ่งที่ได้มา คือความเปปน
ไร้สุขล้น...กลับต้องทุกข์ทน
ในความพิกลพิการ...ของใจ
-3-
ใจเราไม่ควรมีอะไร
และไม่ควรมีความลึกใดๆให้ค้นหา
เจ็บปวด ฤ สุกสรรค์
ตัวเราเองทั้งนั้นที่นำพา
พาใจเราไปเกี่ยว
พาใจเราไปยึด
ยอมให้ฉุดกระชากดวงวิญญา
แล้วอารมณ์เหล่านั้น...ใครเป็นผู้ก่อมันมา
ถ้าไม่ใช่เรา
-4-
ใจเราไม่เคยมีอะไร
ถึงจะมองให้ลึกแค่ไหน
มันไม่เคยมีอะไร
แม้แต่สักรากเหง้า
สิ่งต่างๆเป็นดั่งสายลม
ผัดผ่านมากระทบเพียงเบาๆ
แล้วเหตุใด
เรายังจะยึด เรายังจะเอา
อากาศธาตุอันโง่เขลา
ที่เป็นเพียงแค่เงา
...แต่ไม่เคยมีตัวตน
-ส่งท้าย-
ใจเราไม่มีอะไร
ใจของเรา เราต้องรักษาด้วยตัวเราเอง
.....................................................
Rabi_Angelmon 17/02/11
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น