วันนี้อยากจะขอพูดเรื่องของความเข้าใจ
บนโลกนี้มีความเข้าใจแค่สองด้าน คือ
เข้าใจ ไม่เข้าใจ
เข้าใจถูก เข้าใจผิด...
คนเราจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจอะไร
มันจะตั้งอยู่บนพื้นฐานของอะไรสักอย่าง
ถ้าคุณมี basic background ของเรื่องๆนั้น
คุณจะเข้าใจมันได้ทะลุปรุโปร่ง
ในขณะที่เรื่องที่คุณไม่เคยแม้แต่จะได้ยินมาก่อน
คุณก็จะงงเป็นไก่ตาแตก ว่านี่คุณกำลังฟังภาษามนุษย์ต่างดาวรึเปล่า
และพื้นฐานนั้นแหละ ที่ทำให้เกิดความเข้าใจที่ถูกและผิด
พื้นฐานนนั้น ก็คือ อคติ ทิฐิ ความลำเอียง
หรืออะไรก็ตามที่คุณจะให้คำจำกัดความของมัน
เมื่อเรามีอคติกับอะไรสักอย่าง ความเข้าใจของเราจะผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปหมด
เรามองเห็นวัตถุได้จากการที่แสงตกกระทบแล้วสะท้อนเข้าตาเรา
แต่เราจะเข้าใจสิ่งต่างๆได้เมื่อประสาทสัมผัั้สกระทบสิ่งเหล่านั้นมายังใจเรา
อคติทำให้ภาพต่างๆที่สะท้อนความจริงมาสู่ใจเปลี่ยนไป ตามที่ใจคิด
ที่ฉันรู้ เพราะฉันก็เคยเป็น
อคติทำให้เรามองสิ่งรอบตัวแย่ไปหมด
อคติทำให้เราสร้างศัตรูได้มากกว่าผูกมิตร
ฉันเคยมองคนๆนึงด้วยอคติที่มีในใจ
ในตอนนั้น ในความรู้สึกฉัน ฉันไม่ได้มองเขาในแง่ดีเลยสักนิด
ทุกวันนี้เลยรู้สึกเสียใจมากๆ เพราะได้กระทำสิ่งที่แย่ๆลงไป
ตอนนี้คงกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกของคนเราจะซ่อมแซมได้ไหม
ถ้าได้ ฉันก็อยากจะขอเริ่มต้นใหม่
ฉันอยากจะทำความเข้าใจคนๆนั้น ในแบบที่เป็นเค้า
ไม่ใช่ในแบบที่ฉันจินตนาการให้เค้าเป็น
ฉันเชื่อว่าความสัมพันธ์ที่ดี ไม่มีคำว่าสาย
และหวังว่าเขาคงเข้าใจฉันในสักวัน
1 พฤศจิกายน 2554
ไม่ได้เข้ามานานเท่าไหร่แล้วนะ
ไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำว่ามีใครแวะเวียนเข้ามาบ้างไหม
น่าสงสารนะ บล๊อกนี่กลายเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของคนจิตใจอ่อนไหว
ทั้งๆที่มันสามารถให้คุณค่าได้มากกว่านั้น
แปลกดีเหมือนกัน
ทำไมในวันที่ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวมันยุ่งเหยิง และฉันก็คิดว่ามันจะสามารถผ่านไปได้
กลับมามีเรื่องที่ยุ่งเหยิงยิ่งกว่า จนเกิดคำถามว่าฉันยังสามารถผ่านมันไปได้ไหม
เวลาที่เราพูดถึงความสุข เวลาที่เราบอกว่า เรามีความสุขที่สุด
นั่นเพราะเรารู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า มันจะจบแค่ความสุขตรงนั้น
ฉันยอมรับ ว่าฉันได้ถลำลึกมากเกินไป
ฉันมัวเมากับความสุขนั้นมากจนเกินขอบเขตที่ตัวเองเคยตั้งไว้
สติที่เคยเตือนฉันอยู่เสมอมันหายไปตอนไหน
ไม่สิ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผลักไสมันออกไปเอง
แล้วทันทีที่มีความทุกข์ มันก็เลยถาโถมเข้ามาขนาดนี้
มันก็คงเหมือนมวลน้ำที่ท่วมประเทศเราอยู่มั้ง
มันคงมหาศาลมาก จนคันกั้นน้ำตาของคนๆนึงแตกจนได้
บ้าพอแล้วรึยังเนี้ย
ตอนนี้ฉันพยายามนั่งนึกถึงวันเก่าๆ
วันที่แสนเศร้า ว่าฉันผ่านมันมาได้อย่างไร
ฉันต้องยึดอะไร ฉันต้องคิดยังไง หรือทำยังไงไม่ให้คิด
ฉันเคยผ่านมันมาได้ครั้งนึง
ฉันคงสามารถผ่านมันไปได้อีกทีล่ะน่า
นั่งคิดกับตัวเอง แบบนี้มันเหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง
ไม่สิ พระองค์คงกำลังทดสอบอะไรบางอย่างอยู่
หากเรามีความเชื่อมากพอ ศรัทธามากพอ เราก็จะสามารถผ่านมันไปได้
ฉันเชื่อในความรักของตัวเองมากน้อยแค่ไหน
ตอนนี้ คงถึงเวลาที่ฉันจะได้พิสูจน์มันแล้วสินะ
Rabi_Angel่mon
ไม่ได้เข้ามานานเท่าไหร่แล้วนะ
ไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำว่ามีใครแวะเวียนเข้ามาบ้างไหม
น่าสงสารนะ บล๊อกนี่กลายเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของคนจิตใจอ่อนไหว
ทั้งๆที่มันสามารถให้คุณค่าได้มากกว่านั้น
แปลกดีเหมือนกัน
ทำไมในวันที่ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวมันยุ่งเหยิง และฉันก็คิดว่ามันจะสามารถผ่านไปได้
กลับมามีเรื่องที่ยุ่งเหยิงยิ่งกว่า จนเกิดคำถามว่าฉันยังสามารถผ่านมันไปได้ไหม
เวลาที่เราพูดถึงความสุข เวลาที่เราบอกว่า เรามีความสุขที่สุด
นั่นเพราะเรารู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า มันจะจบแค่ความสุขตรงนั้น
ฉันยอมรับ ว่าฉันได้ถลำลึกมากเกินไป
ฉันมัวเมากับความสุขนั้นมากจนเกินขอบเขตที่ตัวเองเคยตั้งไว้
สติที่เคยเตือนฉันอยู่เสมอมันหายไปตอนไหน
ไม่สิ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผลักไสมันออกไปเอง
แล้วทันทีที่มีความทุกข์ มันก็เลยถาโถมเข้ามาขนาดนี้
มันก็คงเหมือนมวลน้ำที่ท่วมประเทศเราอยู่มั้ง
มันคงมหาศาลมาก จนคันกั้นน้ำตาของคนๆนึงแตกจนได้
บ้าพอแล้วรึยังเนี้ย
ตอนนี้ฉันพยายามนั่งนึกถึงวันเก่าๆ
วันที่แสนเศร้า ว่าฉันผ่านมันมาได้อย่างไร
ฉันต้องยึดอะไร ฉันต้องคิดยังไง หรือทำยังไงไม่ให้คิด
ฉันเคยผ่านมันมาได้ครั้งนึง
ฉันคงสามารถผ่านมันไปได้อีกทีล่ะน่า
นั่งคิดกับตัวเอง แบบนี้มันเหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง
ไม่สิ พระองค์คงกำลังทดสอบอะไรบางอย่างอยู่
หากเรามีความเชื่อมากพอ ศรัทธามากพอ เราก็จะสามารถผ่านมันไปได้
ฉันเชื่อในความรักของตัวเองมากน้อยแค่ไหน
ตอนนี้ คงถึงเวลาที่ฉันจะได้พิสูจน์มันแล้วสินะ
Rabi_Angel่mon
วันศุกร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
"ฉันอยากจะทำความเข้าใจคนๆนั้น ในแบบที่เป็นเค้า
ตอบลบไม่ใช่ในแบบที่ฉันจินตนาการให้เค้าเป็น
ฉันเชื่อว่าความสัมพันธ์ที่ดี ไม่มีคำว่าสาย
และหวังว่าเขาคงเข้าใจฉันในสักวัน "
ประโยคนี้ดีมากครับ เขียนดีครับ ช่างคิด
เก่งนะครับ เก่งขึ้น
เก่งในการขบคิด และเก่งในการถ่ายทอดครับ
มุมมองดี เขียนเก่งแล้วนะครัยเนี่ย ^ ^
ขอบคุณมากๆค่ะ ได้รับคำชมแบบนี้ มีกำลังใจเขียนขึ้นเป็นกองเลย
ตอบลบจะพยายามถ่ายทอดมุมมองของตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
งานที่ดีต้องมีพัฒนาการค่ะ
ต่อไปถ้าเขียนเก่งๆแร้ว คงได้ไปลองเขียนรูปแบบอื่นดูบ้าง
อย่าลืมติดตาม และติชมด้วยนะคะ