มนุษย์ ภายหลังการปฏิสนธิ
เราจะเจริญเติบโตอยู่ในครรภ์มารดา เป็นเวลานานถึง 9 เดือน
เป็นช่วงเวลาที่ทารกจะปลอดภัยที่สุด สบายที่สุด
ได้รับการปกป้องเป็นอย่างดี
เต็มเปี่ยมไปด้วยคลื่นของความรัก
จนเมื่อครบกำหนดเวลา
เราจึงได้ออกมาสัมผัสความรักของโลก...
ถ้านับถอยหลังไป 9 เดือน
ฉันอนุมานเอาเองว่า ฉันถือกำเนิดมาในวันแห่งความรัก
14 พฤศจิกายน ถอยไป 9 เดือน ก็เป็น 14 กุมภาพันธ์
นั่นเป็นวันที่ฉันเกิด...
อันที่จริงวันเวลานาทีที่เราเกิด คงไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับบุคลิภาพของคนมากนัก
แต่ฉันเชื่อว่าอนุภาพของความรักส่งผลต่อเราทุกคน
ฉันเกิดจากความรัก ในวันที่คนรักกันแสดงออกถึงความรักที่เขามีให้กันและกัน
วันที่อบอวลไปด้วยความอบอุ่นของความรักลอยอยู่ในอากาศ
เพราะงั้น ในระหว่างที่ฉันหลับสบายอยู่ในครรภ์
เซลล์แห่งความรักจึงกระจายตัวแทรกซึมอยู่ในทุกอณูของร่ายกายฉัน
และทำให้ฉันเกิดมาพร้อมกับความรักล้นปรี่
ไม่ใช่ว่าฉันกำลังมีความรักจึงเขียนข้อความเหล่านี้ได้
ความรักก่อเกิด มาแล้วก็ไป มาแล้วก็ไป เป็นวัฏจักร วนเป็นวงกลม
แต่ไม่มีวันหมด...
ด้วยความที่มีความรักพบติดมาด้วยตั้งแต่เกิด
ทำให้ฉันรู้สึกอยากจะถ่ายโอนความรักให้ใครๆบ้าง
ทั้งคน สัตว์ และสิ่งของ
จนทำให้บางครั้งฉันแปลกใจ ที่มีคนบอกว่า "รักใครไม่เป็น"
บอกตรงๆ ว่าฉันไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร
มันง่ายนิดเดียว แคุ่คุณให้ความรักออกไป เท่าั้นั้นเอง
แต่ก็อย่างที่บอก ฉันเกิดในวันแ่ห่งความรัก วันแห่งการให้
มันเลยเป็นการง่ายกับตัวฉันเอง ในการให้ความรัก
โลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งสวยงาม
แม้สิ่งไม่สวยงาม เรายังสามารถเห็นความงามของมันได้
ยามน้ำหลากมาท่วมประเทศ
เรายังเห็นน้ำใจคนที่หลั่งไหลมาจากทั่วทุกสารทิศ
หรือแม้แต่การเกิดแผ่นดินไหว
เรายังได้เห็นความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคนทั้งโลก
มันมีความสวยงามอันเกิดจากความรัก ความเอื้ออาทร
ที่ซ้อนอยู่เบื้องหลังสิ่งเหล่านั้น
ไม่มีใครไร้ซึ่งความรักโดยแท้จริง
แม้แต่ศพไร้ญาติ วันหนึ่งเขาเหล่านั้นก็ได้กลับไปสู่ธรรมชาติ
ความรักจากธรรมชาติ จากพื้อแผ่นดิน
โอบกอดเขาไว้ในยามที่เขาหลับนิรันดร์
คนเราเกิดมาพร้อมกับความรัก
และความรักมาส่งเราเมื่อยามเราจากไป
แต่ความรักจะไม่ไปกับเรา มันจะยังคงอยู่
ดำรงอยู่ต่อไปเพื่อสร้างวัฏจักรให้โลกหมุนเวียนเปลี่ยนฤดูกาล
เพราะมันรู้ว่า ในยามที่เราเกิดมาอีกครั้ง
เราก็จะมีความรักครั้งใหม่เกิดพร้อมกับเราเช่นกัน
.......
ขอให้ความรัก(ที่มีอยู่ในตัวคุณทุกคน)จงดำรงอยู่เช่นนั้นตลอดไป
กาต่าย
14 พฤศจิกายน 2553
"ความรักก่อเกิด มาแล้วก็ไป มาแล้วก็ไป เป็นวัฏจักร วนเป็นวงกลม
ตอบลบแต่ไม่มีวันหมด..."
ชอบประโยคนี้ครับ ดูเข้าใจโลกดี
คนเกิดมาแล้วก็ตาย
แต่ความรักไม่มีงันตายนะครับ
เขียนดีครับ ถ่ายทอดมุมมองได้อ่อนโยนและน่ารักทีเดียว
เขียนอีกนะครับ เขียนเรื่องอื่นๆรอบๆตัวมั่งก็ได้นะ อิอิ เช่นการเมือง เป็นต้น
แต่อย่าโหดไปนะ เดี๋ยวเสี่ยงคุกเกินไป
^ ^
หวังว่าคนเขียนคงอารมณ์ดีอยู่เสมอ นะครับ ^ ^
อิอิ ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยม
ตอบลบเดี๋ยวจะลองพยายามเขียนเรื่องอื่นๆดูบ้าง
เขียนแต่ความรัก จะเกือบจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ไปแระ
ว่าแต่ เรื่องการเมืองนี่ค่อนข้างยากแฮะ
แต่ก็น่าลอง อิอิ
ไว้คอยดูกันนะคะ ว่ามันจะโหดขนาดนั้นรึเป่า