1 พฤศจิกายน 2554

ไม่ได้เข้ามานานเท่าไหร่แล้วนะ
ไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำว่ามีใครแวะเวียนเข้ามาบ้างไหม
น่าสงสารนะ บล๊อกนี่กลายเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ของคนจิตใจอ่อนไหว
ทั้งๆที่มันสามารถให้คุณค่าได้มากกว่านั้น

แปลกดีเหมือนกัน
ทำไมในวันที่ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวมันยุ่งเหยิง และฉันก็คิดว่ามันจะสามารถผ่านไปได้
กลับมามีเรื่องที่ยุ่งเหยิงยิ่งกว่า จนเกิดคำถามว่าฉันยังสามารถผ่านมันไปได้ไหม

เวลาที่เราพูดถึงความสุข เวลาที่เราบอกว่า เรามีความสุขที่สุด
นั่นเพราะเรารู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า มันจะจบแค่ความสุขตรงนั้น
ฉันยอมรับ ว่าฉันได้ถลำลึกมากเกินไป
ฉันมัวเมากับความสุขนั้นมากจนเกินขอบเขตที่ตัวเองเคยตั้งไว้
สติที่เคยเตือนฉันอยู่เสมอมันหายไปตอนไหน
ไม่สิ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายผลักไสมันออกไปเอง

แล้วทันทีที่มีความทุกข์ มันก็เลยถาโถมเข้ามาขนาดนี้
มันก็คงเหมือนมวลน้ำที่ท่วมประเทศเราอยู่มั้ง
มันคงมหาศาลมาก จนคันกั้นน้ำตาของคนๆนึงแตกจนได้
บ้าพอแล้วรึยังเนี้ย

ตอนนี้ฉันพยายามนั่งนึกถึงวันเก่าๆ
วันที่แสนเศร้า ว่าฉันผ่านมันมาได้อย่างไร
ฉันต้องยึดอะไร ฉันต้องคิดยังไง หรือทำยังไงไม่ให้คิด
ฉันเคยผ่านมันมาได้ครั้งนึง
ฉันคงสามารถผ่านมันไปได้อีกทีล่ะน่า

นั่งคิดกับตัวเอง แบบนี้มันเหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง
ไม่สิ พระองค์คงกำลังทดสอบอะไรบางอย่างอยู่
หากเรามีความเชื่อมากพอ ศรัทธามากพอ เราก็จะสามารถผ่านมันไปได้
ฉันเชื่อในความรักของตัวเองมากน้อยแค่ไหน
ตอนนี้ คงถึงเวลาที่ฉันจะได้พิสูจน์มันแล้วสินะ

Rabi_Angel่mon

วันเสาร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2553

การที่จะรักใครสักคน...

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่จำเป็นต้องไปหาเหตุผลว่า
ทำไมจึงไปรักได้...แต่ให้รุ้ไว้ว่า
ทุกวันนี้รัก...และต้องรัก...
ให้ดีที่สุดก็พอ

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่ต้องไปเสียเวลาคิดว่า..
เขาทำอะไรเพื่อเราบ้าง
แต่ให้มานั่งถามตัวเองดูว่า...
วันนี้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก...
หรือยัง...

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่ต้องมัวไประแวงว่า...เขาจะมีใครอื่น
นอกเหนือจากเรา...
แต่ควรระวังใจของตัวเอง
ให้เข้มแข็งพอที่จะไม่รับใคร
เข้ามาในใจอีก...

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่จำเป็นต้องบอกรัก...กันทุกวัน...
เพราะการที่คอยห่วงใยกันอยู่เสมอ...
สามารถทดแทนคำว่ารัก..
ได้ดี...

การที่จะรักใครสักคน...
เมื่อทะเลาะกัน...คำว่าแพ้หรือชนะ
ก็ไม่สำคัญ...
จึงยอมให้เป็นฝ่ายชนะเสมอ...
ถ้าทำให้เขาสบายใจ...

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่จำเป็นต้องตัวติดกัน...
ตลอดเวลา...
แค่มีเขาอยู่ในใจตลอดเวลา...
.....ก็พอ.....

การที่จะรักใครสักคน...
ไม่ควรพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเขา...
แต่ควรพยายามปรับตัวเอง
ให้เข้ากับเขาจะดีกว่า....


ความรักสอนให้ได้เรียนรู้...ในหลายๆสิ่ง...
ความรักทำให้เป็นมนุษย์...ที่สมบูรณ์แบบ...
ความรักเป็นบทเรียนดีๆ...ที่ไม่อาจเข้าใจได้ถ่องแท้...
ถ้าไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง...........

.......................................

นี่คือสิ่งที่ได้เรียนรู้....
จากการที่ได้รัก....ใครสักคน.....

......................................................

ได้มาจาก forward mail เค้าไม่ได้ให้เครดิตมา เลยไม่รู้จะลงชื่อใคร

2 ความคิดเห็น:

  1. เชื่อใจเสมอ

    แต่ความเชื่อใจ กับความเสียใจ

    .........

    ....

    มันคนละเรื่องกัน

    ตอบลบ
  2. โอ้.....เดี๋ยวนี้คมคายนะครับ

    บทความดีครับ

    ^ ^

    ตอบลบ